Het begint altijd met een tas koffie... en het eindigt met 60 ton afval in huis
De woningen die geteisterd zijn door een brand zijn nog het minst erg want die zijn overzichtelijk. Maar woningen die het resultaat zijn van jarenlange verwaarlozing door de bewoners, die zijn vaak een ander paar mouwen. Daar kom je alles tegen van opgestapeld huisvuil in alle kamers tot ratten.
Zo hebben we uit een huis van een alleenstaande man achttien containers vuil uitgehaald. Dat was al het vuilnis dat verspreid lag in het huis en de tuin. Als je weet dat een container gemiddeld 4 tot 5 ton weegt, betekent het dat het om 60 ton vuilnis gaat. Dat was het resultaat van jaren niets weggooien en nooit kuisen. In het huis lag het vuilnis twee meter hoog, daar was een gangetje van 60 centimeter breed waar je kon doorlopen. Maar overal zag je dozen, zakken, paletten,... alle soorten vuilnis. In ons twintigjarig bestaan waren we dat nog nooit tegengekomen.
Keuken
Sanitair en keuken, dat is meestal het ergste. Het begint altijd met een kopje koffie dat je laat staan, na een paar dagen worden dat twintig koppen en evenveel borden. Dat wordt een hoop afwas en dan zien ze het niet meer zitten om eraan te beginnen. Eerst hebben ze één vuilniszak, dan twee en dan zijn er geen vuilniszakken meer en stapelt het zich binnen op. De mensen proberen eerst het vuil te verbergen in de kleinste ruimten maar dat lukt na een tijd niet meer en dan stapelt zich dat overal op. Je krijgt verstopping van toiletten en afvoerbuizen, er blijven voedingsresten liggen, daar komt ongedierte op af en zo gaat dat door.
Vaak gaat het om mensen die vereenzaamd zijn, ziek, met psychische problemen of oudere, hulpbehoevende mensen. Velen zijn beschaamd en weten niet hoe ze eraan moeten beginnen, maar ze zijn dan wel zeer tevreden als we zijn langsgekomen en alles opgekuist hebben. Er is veel hulp in België maar je moet er wel om vragen.