Hitte en hoogte in Ronde van Utah bevallen Hermans wel
Ben Hermans nam gisteren de leiding in de Ronde van Utah met een ritzege op Powder Mountain. Op diezelfde klim finishte hij in 2014 al eens als tweede. Dat jaar werd hij vierde in de eindstand, vorig jaar tweede. De 33-jarige Limburger van Israel Cycling Academy heeft een simpele verklaring waarom hij het altijd zo goed doet in Utah. "De hitte en de hoogte liggen me goed", verklaarde hij. "De race is zo zwaar dat er niet veel tactiek bij komt kijken: je hebt de benen, of je hebt ze niet. Je kan de hitte en de hoogte aan, of je kan dat niet. Zelf ben ik echt goed op grote hoogte als het echt warm is en daarom hou ik zo van deze koers."
"Ik wist dat ik goed moest zijn op deze klim, want je kan hier veel tijd winnen of verliezen. Ik hoopte op de beste benen en had echt een goed gevoel op de klim. Ik ben blij dat ik het kon afmaken."
De Amerikaan Peter Stetina plaatste de eerste aanval op de Powder Mountain. Hermans reed er in het gezelschap van de Canadees James Piccoli en de Deen Niklas Eg naar toe en ging op vier kilometer van de aankomst alleen door. "Stetina ging echt hard. Ik wist dat ik op mijn eigen tempo naar boven moest en de anderen in de gaten moest houden. Met nog vier kilometer te gaan was het misschien wat te vroeg om aan te vallen, maar ik zag dat Piccoli in de problemen kwam en ging mijn kans. Snel nam ik twintig seconden. Ik wist dan dat er een goede kans was op de ritzege, maar de laatste kilometers werden nog loodzwaar. Vijf jaar geleden lag de finish hier 300 meter lager en voor mij hadden we nu ook wel op 2.400 meter mogen stoppen. Toen gingen we er wel van bij de voet tegenaan, terwijl we de eerste vier kilometer nu nog in groep deden. Eigenlijk leverde ik dus dezelfde inspanning, alleen maakte de extra hoogte het lastiger. Op een gewone klim kan je nog herstellen, maar op deze hoogte zit je constant tegen je limiet aan. Het deed pijn tot de top."
Hermans droeg de zege op aan de betreurde Bjorg Lambrecht. Hij reed met een rouwband om de arm en wees naar de hemel toen hij over de finish kwam.
In de stand heeft Hermans 26 seconden voor op Piccoli en 52 op Eg. "Ik ga uiteraard proberen de gele trui tot het einde vast te houden. We hebben in het team wel de nodige klimmers om de race te controleren, maar de buit is zeker niet binnen. Er volgen nog pittige hellingen. Anderzijds moet ik maar enkele concurrenten meer in de gaten houden, want de verschillen zijn al groot. De conditie is goed. Dat was vorig jaar ook zo, maar toen was Sepp Kuss echt sterk."
bron: Belga