‘Ice Age: Collision Course': Prehistorische dieren in de ruimte

Een groot deel van de film speelt zich in de ruimte af: niet meteen het decor dat je met prehistorische beesten associeert, toch?

Mike Thurmeier: "Toegegeven, ik fronste ook wel even de wenkbrauwen toen onze producente het idee aan me voorstelde. Maar hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik het zag zitten. Verrassingen zijn namelijk essentieel in een komedie, en als je nu één ding niet verwacht in de ruimte, dan is het wel een prehistorisch zoogdier. Op basis van dat idee kreeg ik het ene na het andere idee voor grappige scènes. Weet je, Scrat gaat nu al vijf films lang mee, en speelt deze keer zelfs een grotere rol dan ooit tevoren: dat blijft alleen maar leuk als hij telkens in nieuwe situaties terecht komt."

Ik las dat dit wel eens de laatste ‘Ice Age'-film zou kunnen zijn. Klopt dat?

"Nee, geen idee waar dat nieuws vandaan kwam! Wij zijn er zeker niet met dat idee aan begonnen. Nu, als er plots niemand meer komt kijken, dan zou het natuurlijk wel eens de laatste kunnen zijn. (lacht) Maar we hopen dat dat niet zo zal zijn."

Het is wel al de vijfde in de reeks. Dat kan tellen. Blijven jullie doorgaan omdat jullie maar niet uitverteld raken over Sid, Manny en co? Of omdat de vorige films samen bijna 3 miljard dollar hebben opgebracht?

"Weet je, we hebben ons echt wel de vraag gesteld: ‘Moeten we er nog wel een maken?' Het is dus niet zo dat de studio zegt: ‘Over vier jaar willen we een nieuwe ‘Ice Age', verzin maar wat'. Nee, er moest een goed idee zijn. Anders was deze film er nooit geweest."

Bent u daar heel zeker van? Laten we even realistisch zijn: film is ook een business, en als u het niet had willen doen, dan had de studio toch wel een andere regisseur gezocht?

"Daar heb je misschien wel een punt. Of misschien hadden ze ons dan wel wat harder aangepord om toch maar een goed idee te vinden. (lacht) Dat kan. Maar ik kan je met het hand op het hart zeggen dat ik trots ben op alle films die we tot nu toe gemaakt hebben. We zijn niet noodzakelijk gebrand op een Oscar, maar we willen wel leuke, entertainende films maken. Het belangrijkste voor mij is dat mijn dochters van 9 en 10 erom kunnen lachen."(lacht)

Dochters, daar zegt u zoiets: terwijl Scrat in de ruimte rondstuitert, moet mammoet Manny op aarde zijn jongvolwassen dochter loslaten. Ze staat op trouwen, en verlaat tot grote spijt van Manny het ouderlijke nest. Ziet u het al voor zich?

"Ja... Bij mijn dochters zal het nog wel een paar jaar duren, maar de oudste heeft net een enorme groeispurt gehad. Ze is nu bijna even groot als mijn vrouw. Dat maakt me toch lichtjes nerveus. (lacht) Ik voel nu al dat ik er niet klaar voor zal zijn wanneer ze bij ons zal weggaan. In die zin kan ik me wel in Manny's reactie vinden. Deze film toont eigenlijk wat mijn dochters binnen enkele jaren van mij mogen verwachten. Dus het ziet er niet goed uit voor hen." (lacht)

U bent al sinds de eerste ‘Ice Age'-film bij deze franchise betrokken. Eerst als animator, later als regisseur. Hoe hebt u het animatielandschap zien veranderen?

"Toen we aan ‘Ice Age' begonnen, waren er nog maar een handvol computeranimatiefilms geweest: ‘Toy Story', ‘A Bug's Life' en ‘Antz'. Dat was het. Maar terwijl we aan onze film werkten, zagen we ook ‘Shrek' en ‘Monsters Inc.' uitkomen. Het begin van een heuse animatieboom. Vandaag is de concurrentie moordend. Enerzijds is dat ongelooflijk spannend: er duiken voortdurend geweldige animatiefilms op. Maar het maakt het ook moeilijker om een plaatsje te vinden voor je film. Het is altijd hopen dat de timing juist zit. Zelfs als je een ‘Ice Age'-film maakt."

Door Lieven Trio

Foto's Twentieth Century Fox