Intergalactic Lovers: "We stoppen niet voor iedereen tevreden is"

Lara Chedraoui(zang), Maarten Huygens (gitaar), Brendan Corbey (drums) en Raf De Mey (bas) hebben merkelijk minder omwegen nodig om tot de kern van de zaak te komen. Slimme en trefzekere arrangementen houden de aandacht vast en zorgen voor een mooie balans tussen droom en dans. Tekstueel is er ook voldoende ‘food for thought' met kernthema's als het zoeken naar ware identiteit, het overwinnen van angstgevoelens of het omgaan met een wereld die doldraait en weinig rust schenkt.

Er straalt een gezonde honger en enorm veel speelplezier uit deze plaat.

Lara: "Ik ben blij dat het zo overkomt, want het voelde ook zo aan. Door met een nieuwe producer te werken, de heerlijke Gil Norton (Foo Fighters, Pixies...), voelde het aan alsof je plots op een andere school zit. Denk aan de stap van het middelbaar onderwijs naar hogere studies. En dan kom je de klas binnen met een ‘big smile' en begin je vol enthousiasme aan de taak van de dag."

Debuut ‘Greetings & Salutations' en opvolger ‘Little Heavy Burdens' hadden al een heel eigen, herkenbare sound, wat een godsgeschenk is voor een groep. Ik kan me voorstellen dat het best een uitdaging is om binnen zo'n vertrouwd gegeven een nieuwe invalshoek te zoeken. Of ging dat vanzelf?

"Elke plaat die we maken zal inherent die typische Lovers-sound bevatten. Die zit wel ergens ingebakken in ons DNA. We kregen soms de opmerking dat we live veel meer energie uitstralen en ruiger klinken dan op plaat en ik denk dat ‘Exhale' meer dat gevoel van op het podium benadert. Tegelijkertijd blijven we ook dat atmosferische in onze muziek verder uitwerken en zorgen we voor voldoende openheid. Een goed nummer moet de verbeelding van de luisteraar prikkelen. Met een bepaald geluid kan je ook beelden en sferen oproepen die doen dromen. Daar hebben we bij elke plaat wel over gewaakt."

De zogenaamde ‘moeilijke-derde-factor' bij het opnemen van een plaat ligt vaak aan het feit dat je als muzikant of groep rijper bent geworden en de zaken ook meer en meer tegenover elkaar afweegt. De onbezonnenheid van de begindagen is weg. Is deze stelling toepasbaar op ‘Exhale'?

"Zeker, want wanneer we nu met zijn vieren in het repetitiekot duiken, komen we er niet uit voor iedereen echt tevreden is. Het is een proces van ‘trial and error'. De helft mag dan nog vinden dat er iets geniaals is neergezet, wanneer de twee anderen er zich niet in kunnen vinden, is het terug naar af. Niet makkelijk, want we kennen elkaar al zo lang. Gelukkig hebben we voldoende tijd genomen om ‘Exhale' volwaardig uit te broeden. We hebben ook heel lang getoerd in het buitenland met ‘Little Heavy Burdens' en dan doe je sowieso enorm veel ervaring op die bruikbaar is wanneer je aan nieuw werk begint. Je hebt je horizon verruimd en je kijkt anders naar de wereld. En doordat we de laatste jaren weinig in België gespeeld hebben, lijkt het wel alsof we een heel lange sabbatical hebben genomen. Maar niets is minder waar."

Om even op Gil Norton terug te komen, een sterproducer met een indrukwekkend cv. Ergens moet je toch knikkende knieën hebben wanneer je die voor het eerst ontmoet, terwijl je hem er meteen van moet overtuigen dat je de moeite waard bent om mee samen te werken.

"We hadden eerst bij iemand anders gepolst die het niet kon doen maar wel bij hetzelfde management zat als Gil. En die had naar verluidt onze tape gehoord en laten weten dat hij geïnteresseerd was om met ons samen te werken. We dachten eerst dat het een grap was, maar even laten later zaten we te skypen. We kenden hem niet als mens. Hij had evengoed een egotripper kunnen zijn door met al die grote jongens samen te werken, maar dat is hij dus verre van. Hij nam zelfs de moeite om drie weken naar Aalst af te zakken. Hij logeerde bij de moeder van Maarten en heeft met onze mama's aan de koffietafel gezeten. (lachend) Net alsof ik een nieuw lief officieel kwam voorstellen. De beste test dus. En Gil leek ook in het echt een zeer lieve, vaak verlegen mens die het leuk vond om eendjes te voederen. We hebben drie weken aan de preproductie gewerkt, zodat er geen tijd verloren kon gaan tijdens het opnemen."

Foto R.V.

Iets waar de heer Norton blijkbaar een bloedhekel aan heeft.

"Bij hem kom je niet onvoorbereid in de studio aan. Als je zijn tijd verspilt, is het gedaan. We hebben trouwens opgenomen in Leeds en Worcestershire, weg van alles en in afzondering. Dan kan je er maar beter voor zorgen dat alles goed en vlotjes verloopt. Thuis gaan uithuilen zit er dan niet in. Verder haat Gil het wanneer je liegt. Zeg het meteen als je het niet goed vindt, ook al is hij een andere mening toegedaan. En ten slotte hoef je ook niet bij hem aan te bellen met een fors uit de kluiten gewassen ego. Dan mag je linea recta rechtsomkeer maken. En die duidelijke spelregels zorgden voor een solide houvast die de concentratie alleen maar ten goede kwam."

Heb je hard geworsteld met het vinden van de juiste woorden en zinnen?

"Het is nooit evident en ik heb een tijd vastgezeten in mijn hoofd. Het leren loslaten is trouwens een groot deel van de thematiek op ‘Exhale'. De kunst van bepaalde verwachtingen op te geven en te aanvaarden dat het een lange weg van vallen en opstaan is. Ik heb ook geleerd om meer in het nu te leven en open te staan voor wat er allemaal kan gebeuren in de toekomst. En je wordt natuurlijk wat ouder en dus ook rijper. Ik besefte ook op Pukkelpop – na een tijdje niet meer live gespeeld te hebben – meer dan ooit wat een geschenk het is dat we al meer dan tien jaar met elkaar samenwerken en ook de crew ongewijzigd is gebleven. Het is een grote familie, een heerlijk gevoel. Binnen het verhaal van Intergalactic Lovers is niemand vervangbaar."

Dirk Fryns

‘Exhale' is uit bij Unday Records. Intergalactic Lovers spelen op 02/11 in een uitverkochte AB te Brussel. Op 14 februari staat een extra concert gepland.