Intussen is de plaat uit en is de innerlijke storm bij Gaëtan Vandewoude terug gaan liggen. Enigszins gerustgesteld zien we hoe Vandewoude blaakt van levenslust en zonder enige gêne zijn hart open en bloot op tafel legt. We worden er spontaan een beetje verlegen van.

‘Billy' is een erg persoonlijke plaat geworden en de tekst staat deze keer radicaal centraal. Een bewuste keuze?

Gaëtan Vandewoude: «Dat is niet echt een keuze, maar heeft alles te maken met het persoonlijke proces achter de plaat. Muziek is voor mij een uitlaatklep: teksten schrijven werkt therapeutisch. Daar zit weinig voorbedachte rade achter. Twee jaar geleden heb ik mezelf de vraag gesteld: ‘Wie ben ik?'. Maar het vinden van een antwoord op die vraag was bijlange niet zo simpel. Ik voelde hoe ik in de maanden erna steeds dieper weg gleed. Hoe ik langzaamaan al mijn zekerheden in het leven begon kwijt te spelen en helemaal ontworteld geraakte. Dat was beangstigend, vooral omdat ik niet meteen een pasklare oplossing had.»

"Ik had het gevoel dat ik gevangen zat in mijn relatie"

Hoe ben je uiteindelijk uit dat dal geklommen?

«Door een paar essentiële zaken in vraag te durven stellen. Ik ben al meer dan twintig jaar samen met mijn vrouw. Maar plots besefte ik dat die relatie niet meer werkte voor mij. En dan zijn we een tijd uit elkaar gegaan en ben ik zelfs ergens anders gaan wonen. Niet evident, zeker niet omdat we samen kinderen hebben.»

«Ik wist echter dat dit voor mij de enige optie was. Ik had het gevoel dat ik gevangen zat in mijn relatie. En dat ik mijn eigen identiteit niet kon ontdekken zolang ik samen was met haar.»

«We zijn een koppel geworden toen we volop in onze puberteit zaten en we zijn samen gegroeid, en eigenlijk zijn we samen ook scheef gegroeid. We hebben onze identiteit volledig samen ontwikkeld, als duo. Maar daardoor had ik geen eigen grond om op te staan. Dus toen de vraag: ‘wie ben ik?' zich opdrong, besefte ik dat het tijd was om een antwoord te vinden. Een sluitend antwoord, zonder compromissen. Een tijdelijke split was voor mij de enige optie.»

In je plaat grijp je ook vaak terug naar je kindertijd. Ik vermoed dat je daar ook enkele antwoorden gevonden hebt.

«Mijn ouders zijn gescheiden toen ik nog jong was en op de koop toe verhuisden we regelmatig. Ik moest dus ook van school en van omgeving veranderen. En daardoor moest ik elke keer opnieuw beginnen. En ook thuis ging het er vaak hectisch aan toe. Als alleenstaande vertrok mijn moeder voor dag en dauw naar het werk. Na school ging ik naar de opvang. Voor een echt gezinsleven was er weinig tijd. Ik denk dat ik daarom zo gesloten geworden ben: ik heb muren om mezelf gebouwd om zo voor mezelf een veilige plaats te creëren. Maar dat heeft er wel voor gezorgd dat ik jarenlang heel veel zaken heb opgekropt om anderen niet te kwetsen. En dat is er de afgelopen twee jaar uit gekomen.»

Sta je nu anders in het leven?

«Ik ben een ander mens geworden. Door deze hele crisis heb ik geleerd om mezelf open te stellen voor anderen en de angst om beoordeeld te worden los te laten. Een ontmoeting met de Amerikaan Peter Broderick was daarbij cruciaal. Ik sprak met hem en merkte meteen dat hij zich open stelde, dat hij zich niet afschermde voor mijn mogelijk oordeel. Die man had duidelijk vertrouwen in het leven. En tijdens onze tour zijn we op een gegeven moment samen op café beland. Al leunend met mijn drankje in de hand stonden we samen te kijken hoe de rest van de cafégangers daar even wild als absurd begonnen te dansen. En dat maakte me zo jaloers. Want ik stond daar krampachtig met een whisky tegen de toog, niet in staat om ook maar één voet te verzetten. Met dank aan Peter stond ik een aantal whiskys later toch te dansen. En dat was zo ongelooflijk bevrijdend. Tot 5 uur ‘s ochtends waren we niet van de dansvloer weg te slaan. Sindsdien heb ik geleerd om mijn overbewustzijn af en toe los te laten. En dat doet deugd.»

Heb je met het afronden van de plaat ook die donkere periode definitief kunnen afronden?

«Absoluut. Het vinden van de juiste woorden heeft voor mij geholpen om dat hoofdstuk definitief af te sluiten. Nu is het tijd om de spiegel waar ik twee jaar in gekeken heb terug aan de kant te zetten en door het raam naar buiten te kijken.»

Mare Hotterbeekx

‘Billy' is uit bij Zealrecords. Isbells is live te zien op 16/10 in DE Studio in Antwerpen.