Jodie Foster: "George had deze keer zelfs geen tijd voor grapjes"

George Clooney speelt in de film een tv-presentator die midden in een live-uitzending gegijzeld wordt. Maar u hield hem ook min of meer gevangen op de set, want hij speelt zowat in elke scène mee.

Jodie Foster: "Ja, George heeft het niet gemakkelijk gehad. Hij had veel tekst, veel actie, en moest voortdurend multitasken: rennen, in die of die tv-camera kijken, en tegelijk zijn tekst opzeggen. Hij had dus veel aan zijn hoofd. Zoveel zelfs dat hij vergat om zijn reputatie van grapjas waar te maken. (lacht) Normaal neemt hij op de set geregeld zijn collega's te grazen, maar daar heeft hij deze keer gewoon geen tijd voor gehad."

Voor u zal het ook niet gemakkelijk geweest zijn: u had nog nooit eerder een thriller gedraaid, en deze film speelt zich dan ook nog eens in real time af.

"Inderdaad. Elke minuut in de film komt overeen met een minuut in de realiteit. En dan zijn er ook nog eens vijf verhaallijnen die zich tegelijkertijd afspelen. Die allemaal samenbrengen, was bijzonder uitdagend. Ik kan je zeggen dat dit de moeilijkste film is waaraan ik ooit heb meegewerkt. En dat gold trouwens ook voor de technici op de set – mensen die nochtans massa's ervaring hebben met films van Martin Scorsese, Oliver Stone enz."

Gijzelnemer Kyle is een doodgewone man die zijn spaarcenten kwijtraakte door een twijfelachtige beleggingstip van tv-presentator Lee Gates. Nu eist hij dat iemand hem komt uitleggen waar zijn geld naartoe is. Verbeeldt hij de boosheid die we allemaal voelden na de economische crisis van 2008?

"Kyle is op zoek naar antwoorden. Maar hij krijgt alleen maar de vage uitleg dat er een “hapering” geweest is in “het algoritme”. Dat hebben we inderdaad allemaal meegemaakt ten tijde van de crisis. Voor de meesten onder ons is de financiële wereld een mysterie, iets dat we nooit zouden kunnen begrijpen. En dat wordt heel bewust zo gehouden, om ons weg te houden van de echte antwoorden en ons zo onder de knoet te houden."

Is de film een kritiek op het moderne kapitalisme?

"Voor mij is geld niet de vijand. Geld is een manier om uit te drukken wat wij waardevol vinden. En dat is soms wel verwarrend, als we het op onze eigenwaarde gaan toepassen. We hebben de neiging om onze successen en onze mislukkingen gelijk te stellen aan de hoeveelheid dollars die we op onze rekening hebben staan. Dat is ongezond, maar het probleem is niet het geld zelf – dat is alleen maar het middel. De film is dan ook niet tegen het kapitalisme gericht. De financiële wereld is geen evil empire. Integendeel, mensen hebben die wereld gemaakt om jobs en vooruitgang te creëren. Of denk aan kredietleningen: nu worden ze beschouwd als de bron van alle kwaad, maar in feite is het wel een van de mooiste systemen ter wereld. Dankzij leningen kunnen mensen genieten van een levenskwaliteit die ze anders nooit zouden kunnen hebben. Hun kind laten studeren, of een huis bouwen waar ze tot het eind van hun dagen in kunnen wonen. Alleen hebben bepaalde mensen dat prachtige systeem enorm misbruikt, en daar zit het probleem."

U bent nog altijd een van de weinige vrouwen die films regisseren in Hollywood. Is er beterschap in zicht?

"Ik denk het wel. Er is al veel veranderd, maar het gaat niet snel genoeg. Vooral wat mainstream-Hollywoodfilms betreft: daar krijgen vrouwen zelden de regie toevertrouwd. Er zijn wel al veel vrouwelijke producers, scenaristen, actrices en technici. Toen ik klein was, zag ik bijna nooit vrouwen op de set rondlopen, ik was altijd omringd door venten. Dus dat is alvast een verbetering. Maar we hebben meer vrouwelijke regisseurs nodig – volgens mij is dat het laatste bastion dat moet worden ingenomen om meer diversiteit te creëren in Hollywood. Daarom hoop ik dat mijn film veel geld opbrengt: zodat de studio's inzien dat het geen risico is om een vrouw te laten regisseren. Dat besef begint beetje bij beetje te komen."

Het is al van 2013 geleden dat we u nog zagen acteren. Wil u zich nu volledig toeleggen op uw carrière als regisseur?

"Ik focus nu inderdaad vooral op regisseren. Het is een echte obsessie voor mij, en het past perfect bij mijn karakter. Ik ben een extreem gefocuste persoon: ik bijt me ergens in vast, en dat is dan een tijd lang mijn hele leven. Ik kan aan niets anders meer denken. Maar ik ga nooit stoppen met acteren. Ik doe het al sinds ik drie was, en het blijft een uitlaatklep die je met niets anders kunt vergelijken. Ik geniet enorm van alles wat er gebeurt tussen ‘Actie' en ‘cut'. De rest – het hele celebrity-circus – mis ik helemaal niet. Maar ik blijf acteren, ik ga er zelfs in de nabije toekomst werk van maken."

Door Lieven Trio

Review 'Money Monster', drie sterren

De economische crisis. Wat weten we er eigenlijk van? Banken zijn gecrasht, spaargeld is in rook opgegaan. Maar waar naartoe? "Geen vragen stellen, gewoon betalen": het is ons aller lot. Datzelfde nijpende gevoel van onmacht ligt aan de basis van ‘Money Monster', de nieuwe film van Jodie Foster (‘The Beaver').

Het getormenteerde hoofdpersonage Kyle (een onvoorspelbare Jack O'Connell) is al zijn spaarcenten kwijtgeraakt aan een belegging die volgens tv-presentator Lee Gates (George Clooney) niet mis kon gaan. Maar dan toch mis ging. "Een hapering in het algoritme", klinkt de vage uitleg. Kyle neemt er geen genoegen mee: hij dringt de tv-studio binnen en houdt Lee onder schot, live on air. Nu gaan ze het hem allemaal eens écht moeten uitleggen.

Foster maakt daarmee een sterk statement – ze doet via een fictieve omweg wat we allemaal zouden willen doen: de financiële wereld dwingen om echte antwoorden te geven. Ook de media blijven (letterlijk) niet buiten schot: Lee en zijn producente (Julia Roberts) zijn marionetten van de bedrijven, maar worden nu plots verplicht om aan kritische journalistiek te doen. Kijk eens aan, een Hollywoodfilm die ergens over gaat! En die nog entertaint ook: Foster vertelt het hele gebeuren in real time. De film dendert vooruit, nagelbijten is onvermijdelijk. Clooney zet zijn aalgladde personage nogal dik aan, en zijn morele U-bocht doet wat Hollywoodiaans aan. Maar een typische happy end komt er niet. Daar is Jodie Foster te slim voor.

Foto's Sony Pictures