Julie Van den Steen opnieuw single: "Liefdesverdriet is het meest verschrikkelijke gevoel dat er is"
Het enthousiasme spat ervan af in The Masked Singer', maar in haar privéleven heeft Julie Van den Steen (28) het momenteel lastig. Sinds kort is ze niet meer samen met haar vriend, een cafébaas uit Gent waarmee ze sinds het voorjaar van vorig jaar samen was.
Bijna nooit vrijgezel geweest
Dat is even aanpassen voor haar, want sinds haar veertiende is ze naar eigen zeggen nooit langer dan drie maanden single geweest. Ik ging ook, tot voor mijn vorige relaties, nooit op date. Iets gaan drinken, met een onbekend iemand? Nooit gedaan. Dat kwam altijd gewoon vanzelf. Nu ben ik wel single. En ik ben van plan om even alleen te blijven. Om weer op mijn plooi te komen. Maar zowel mijn ouders als mijn vrienden zeggen: jaja, over een maand is het weer zover. (lacht) ( ) Het is vrij recent, ja. Al begin ik mij nu beter te voelen."
Gebroken hart
Liefdesverdriet vind ik nog altijd het meest verschrikkelijke gevoel dat er is. Ik herinner me mijn eerste keer nog. Ik was veertien en lag op de grond van mijn kamer naar Dry your eyes van The Streets te luisteren. On repeat. Het kon niet zieliger. En mijn mama kwam binnen: 'Allez Julieke, je ligt hier nu al heel de namiddag, eet iets, drink iets. Als je dertig bent, ga je hiermee lachen en dat allemaal kunnen relativeren.' Wel: ik ben 28 en we hadden het er onlangs nog over. 'En', zei mijn mama, 'kun je er nu mee lachen?' Nee mama, want dat liefdesverdriet is nog altijd hetzelfde en ik voel dat nog altijd in elke vezel van mijn lijf. Ik vind een gebroken hart nog altijd verschrikkelijk. Maar ze heeft wel gelijk: het betert. Al blijf ik het moeilijk vinden om ermee om te gaan. Net omdat ik mij zo hecht, vertelt ze in het Nieuwsblad.
Vrouw met pit
Hoewel ze heel wat aantrok van de mannen krijgt, wacht ze nog steeds op de man die met haar vurige karakter om kan. Ik krijg van mannen altijd te horen: dat is leuk, zo'n vrouw met pit die niet op haar mond gevallen is. Tot we een relatie beginnen en dan blijken ze daar na een maand of drie toch altijd iets meer moeite mee te hebben. Ik wacht nog altijd op de man die daar volledig mee om kan, besluit ze.