Kat Kerkhofs openhartig over haar borsten: "In één zomer van een A-cup naar een D-cup gegaan"

De 32-jarige 'Kat Zonder Grenzen'-presentatrice en vrouw van Rode Duivel Dries Mertens krijgt regelmatig haatreacties over haar te lezen. Op het YouTube-kanaal Supercontent las ze enkele voorbeelden voor. Zo gaat het soms ook over haar borsten. "Dikke borsten is echt een ding", reageert ze in de video op een van de commentaren.

Lachen met haatcomments

In een Instagrambericht gaat ze daar verder op in. Ze vertelt dat ze als tiener in één zomer plots erg grote borsten kreeg en dat ze het daar behoorlijk lastig mee had. Vooral ook door de reacties van anderen. "Ik realiseerde me door het lezen van deze haatcomments dat ik in een fase van mijn leven ben dat ik er uitbundig mee moet lachen, het brutaal bodyshamen van Jan Met De Pet bedoel ik dan. Ik weet niet of dat zo blijft, en er zal altijd wel iets pijn doen, maar het voelt ongelofelijk bevrijdend dat de woorden 'dikke tetten' mij niet meer raken. Sterker nog, ik voel er een soort van liefkozende affiniteit mee", begint ze haar bericht.

Onzeker over grote borsten

"Ik herinner me echter nog haarscherp de schaamte en onzekerheid die ik voelde als puber, toen diezelfde woorden als stempel op mij kleefden. Door het puur toeval dat 'genetica' heet ben ik in één zomer tijd van een A-cup naar een D-cup gegaan. Je kan dus zeggen dat mijn eerste schooldag in het derde middelbaar niet echt onopgemerkt voorbijging. Dat klasgenootjes achter je rug roddelen is iets dat verschrikkelijk voelt op zo'n moment, alsof je hele wereld in elkaar stort (geloof me, dat is niet zo). Helaas is dat ook iets dat bij opgroeien hoort, iedereen daar moet immers nog volwassen worden, it's part of the (very stupid) proces. Wat echter geen deel van dat proces hoort uit te maken is het seksualiseren dat ermee gepaard gaat in de maatschappij. Plotsklaps ben je geen kind meer, maar een vrouw, en zo word je vanaf dan ook beoordeeld. Ik herinner me nog goed het groepje mannen dat elkaar al lachend begon aan te stoten en de goorste dingen riepen toen ik, al half beschaamd door de veranderingen van mijn lichaam, in mijn nieuwe topje met 'spaghettibandjes' voorbijliep op de zeedijk. Ik voel nog steeds de paniek die toen in mij raasde, ik was een regelrechte bakvis en had nog niet eens met een jongen gekust. Mijn mama, die op dat moment achter mij liep, is de heldin van mijn herinnering toen ze naar die mannen toeging om ze uit te kafferen: 'Schamen jullie je niet? Het kon je dochter zijn!'", klinkt het.

Borstverkleining

Na een zoveelste confrontatie met haar grote borsten besloot Kat om op haar 19 jaar een borstverkleining te ondergaan. "Het punt is dat ik er heus niet altijd aan herinnerd moest worden dat ik ‘dikke tieten' had, mijn rug gaf dat gelukkig al wel aan. Ik groeide daarna ook nog, en zo'n lichaamsdelen hebben spijtig genoeg de neiging om samen met jou verder uit te zetten. De vakantie naar Spanje met vriendinnen die allemaal in hun hippe bikini's rondhuppelden, terwijl ik in de speciaalzaak een bomma-exemplaar had gevonden en me de hele tijd moest verhullen in talloze topjes en losse kleedjes, was dé druppel. Nee, niet de rugpijn - op die leeftijd heb je belangrijkere prioriteiten. Met een cup dubbel E op een smal meisjeslichaam heb ik op mijn negentiende een borstverkleining laten uitvoeren. Dat zorgde toen natuurlijk weer voor heel wat achterklap, maar ik ben er tot op de dag van vandaag enorm blij mee. Hiermee wil ik vooral niet zeggen dat dit voor iedereen een oplossing is, maar voor mij was het zowat onhoudbaar geworden om het niet te doen. Ik heb daar nooit veel met mensen buiten mijn kring over gepraat, dat leek toch maar weer iets om je over te schamen. Borsten zitten namelijk altijd ingebed in een seksuele sfeer, en wat als mensen je beschadigd zouden vinden, of niet meer aantrekkelijk? Wat een gedoe toch hè, voor twee dingen waar je in de eerste plaats niet voor hebt gekozen, maar de hele wereld je toch op beoordeelt", schrijft ze.

In proportie

"De chirurg die me toen behandelde moest lachen toen ik heel overtuigd zei dat ik een A-cup wou. Hij werkte niet zo, het moest vooral in proportie zijn omdat het heel raar zou zijn als ik nu opeens kleine borsten zou hebben. Daar ben ik hem achteraf heel dankbaar voor. Mijn 'dikke tetten' behoren inderdaad tot mijn identiteit, en ik heb geleerd om er trots op te zijn. Ik schaam me ook niet meer over mijn operatie, die littekens zijn nu deel van mij. Er is niks mis met je mooi te voelen door je borsten, welke grootte ook, en ze soms te willen showen. Het is vooral ook écht niet onze verantwoordelijkheid hoe andere mensen daarop reageren, iedereen staat in voor zijn eigen gedrag", aldus Kat.

Trots zijn op je lichaam

Kat wil met haar bericht meisjes en vrouwen duidelijk maken dat ze zich nooit hoeven te schamen over hun borsten. "Ik wil deze ervaring delen omdat ik denk dat mijn jonge ik er iets aan zou hebben gehad om dit te horen van iemand anders. Omdat ik al vaak berichtjes gekregen heb van meisjes net als ik vroeger. Als je dit leest en je zit met een gelijkaardig gevoel over wat dan ook, dan wil ik vooral zeggen: schaam je niet, wees niet heel de tijd zelfbewust door wat anderen van je vinden of hoe ze naar je kijken. Lach er even hard mee als ik hier doe. En voor iedereen die het nog steeds niet doorheeft (het is ondertussen 2021 dus this is getting boring): bodyshamen is voor losers, en al helemaal als je het vanachter je computer doet. Voor iedereen met borsten, hoe groot of middelmatig of klein, be proud, mét of zonder operatie, welke vorm je tepels ook hebben of hoe ze staan. Het hoeft echt niet altijd zo'n taboe te zijn, het is deel van jou en van niemand anders, and that's pretty cool", besluit ze.