Kleine kikker is eerste amfibie die van vorm kan veranderen
Een kikker ter grootte van een vingernagel heeft de speciale vaardigheid om de textuur van zijn huid te veranderen. Het dier kan zijn huid stekelig en glad maken en doet dat binnen enkele minuten.
De kleine "veranderlijke regenkikker" werd ontdekt op de westelijke hellingen van de Andes in Ecuador in een beschermd nevelwoud. Het mistige nevelwoud ligt in het beschermde gebied Reserva Las Gralarias dat ook de thuisbasis is van een aantal zeer zeldzame vogels en vlinders. In 2012 werd er ook een nieuwe kikkersoort, de Las Gralarias glaskikker, ontdekt.
Wetenschappers van de Cleveland Case Western Reserve University en Cleveland Metroparks ontdekten de gedaanteverwisselaar tijdens hun jaarlijkse studie over de amfibiepopulatie in het reservaat. Katherine Krynak, een biologe en Tim Krynak, een naturalist en projectmanager van Metroparks, ontdekten de kikkersoort al in 2006 tijdens een wandeling in het reservaat. Ze namen een foto, maar ontdekten pas veel later dat de kikker een nieuwe soort zou kunnen zijn. "Toen we de foto uitvergrootten zagen we de geweldige textuur van de huid en toen wisten we dat we met iets nieuw te maken hadden," zei Krynak aan Live-Science.
Een vrouwelijke Pristimantis mutabilis (veranderlijke regenkikker) is ongeveer 20 tot 23 millimeter lang. De mannetjes zijn nog kleiner. De regenkikkers zijn een soort die de fase van kikkervisje in hun ontwikkeling overslaat. Ze ontwikkelen zich namelijk in hun eieren meteen tot kikkers.
In 2009 wisten de Krynaks een kikker te vangen waarvan ze meteen een reeks foto's maakten. 's Nachts werd de kikker in een plastic beker bewaard. Maar toen Katherine Krynak de volgende ochtend de beker opende, merkte ze op dat de stekels van de kikker verdwenen waren. Aanvankelijk dacht ze dat ze de verkeerde kikker hadden gevangen en wilden het dier die nacht terugbrengen naar het woud. "We waren allebei zo teleurgesteld want we hadden een heel jaar gezocht naar een exemplaar," zei ze.
Maar toen Katherine later de beker opende om de kikker te controleren, kon ze haar ogen niet geloven. De stekelige huidtextuur was teruggekeerd. Opnieuw werden er foto's gemaakt en het duo wetenschappers kwam erachter dat de kikker de textuur van zijn huid, van stekelig naar glad, in 5 minuten kan aanpassen.
"We waren allebei in een soort van shock op dat punt," zei Katherine.
De wetenschappers denken dat de gedaanteverwisseling helpt bij de camouflage in de bemoste gebieden, maar dat idee moet nog onderzocht worden. Daarnaast weten de onderzoekers ook niet hoe de kikker er precies in slaagt om zijn huid te laten veranderen.