K's Choice: "Onze muziek is uit de mode"
«Die 25 jaar zijn voorbij gevlogen. Het was even schrikken toen we hoorden dat we dit jaar een jubileum te vieren hadden. Even schoot de gedachte ‘Oei, het beste hebben we al gehad', door mijn hoofd. Maar anderzijds ben ik ongelofelijk dankbaar dat we dit nog altijd mogen doen. Zelfs na 25 jaar is dat niet evident», steekt Gert Bettens (foto links) van wal.
Aan welke hoogtepunten koester jij warme herinneringen?
«In het begin ging onze carrière echt hard, we vielen voortdurend van de ene verbazing in de andere. Dat was echt een heel leuke fase: je doet alles voor de eerste keer. Als ik er echt één moment moet uitkiezen, dan is dat ongetwijfeld ons debuut op Pinkpop in 1996. Dat optreden was echt mythisch. Pinkpop is één van de grootste rockfestivals van Europa, vergelijkbaar met Torhout-Werchter. Normaal gesproken zou ik betalen om er als toeschouwer te mogen rondlopen, maar nu stonden we gewoon zelf op het hoofdpodium. Dat was echt kippenvel van de eerste tot de laatste minuut.»
Omgekeerd waren er ook momenten dat het geluk iets minder aan jullie kant stond. Zo zijn jullie na ‘Almost Happy' een tijdje jullie eigen weg gegaan. Hoe kijk je daarop terug?
«Dat was een heel logische, rationele beslissing. Sarah en ik waren het erover eens dat we ongemerkt in een soort routine terecht gekomen waren. Muziek maken was bandwerk geworden: we schreven liedjes, zochten een producer, namen de plaat op en vertrokken vervolgens op toer. En na elke plaat begon het proces weer opnieuw. Het voelde alsof we al jaren in hetzelfde reuzenrad rondjes aan het draaien waren. Het was dus niet meer dan logisch om even op de pauzeknop te drukken en voor onbepaalde tijd onze eigen weg te gaan.»
«Na enkele soloplaten begon het opnieuw te kriebelen en hebben we de draad weer opgepikt. Al snel volgde ‘Echo Mountain', een plaat die we nooit hadden kunnen maken voor onze break. Na dat album hebben we nooit meer een pauze nodig gehad. We hebben er alles aan gedaan om niet opnieuw vast te roesten. Herhaling is iets wat we koste wat het kost vermijden.»
Zoals je net al aanhaalde ging het de eerste jaren echt snel voor jullie. Daarna temperde dat succes. Hoe zijn jullie daarmee om gegaan?
«Op het moment dat het succes begon te stagneren hadden we al een aantal jaren op de teller en waren we eigenlijk heel blij met wat we bereikt hadden. Ik denk dat we vooral opgelucht waren dat het succes zo lang was blijven duren. (lacht) We zijn natuurlijk doorgebroken in de jaren 90, toen was er nog geld in de platenfirma's en de muziekwereld. Er werd dus flink wat geld op tafel gelegd voor promotie: alles moest zo groots mogelijk zijn en the sky was the limit. Er werd ons voortdurend ingepeperd dat we zo hoog mogelijk moesten mikken.Voor mij voelt het eerlijk gezegd bevrijdend dat die druk er nu veel minder is. We hebben onze vaste fanbasis en we krijgen genoeg erkenning in binnen- en buitenland om concerten te blijven spelen. En dat is voor mij waar het om draait. Het hoeft niet per se nog grootser te worden.»
Ben je nu minder ambitieus dan in de beginjaren?
«In het begin was het mijn ambitie om van mijn hobby mijn beroep te maken en daar werk ik nog altijd voor. Ondanks die 25 jaar ervaring is het voor ons belangrijk gebleven om niet zomaar op onze lauweren te rusten. Deze plaat moet beter zijn dan de vorige en dat geldt opnieuw voor ons volgende album. Maar groots opgezette tournees in Amerika, dat hoeft voor mij niet. Ik heb nooit de ambitie gehad om beroemd te worden. Als ik gewoon muziek kan maken ben ik tevreden.»
Op 25 jaar tijd is er 't een en 't ander veranderd in de muziekwereld. Elektropop heeft de rockmuziek van zijn troon gestoten. Denk je dat K's Choice in de huidige muziekscène nog een kans zouden maken?
«Wij zijn natuurlijk tuk op gitaren, terwijl dat instrument een beetje in het verdomhoekje beland is. Als ik naar de hitlijsten kijk, heb ik niet de indruk dat we muziek maken die echt hot is. Maar gelukkig zijn er wel nog genoeg mensen die graag komen luisteren. En gelukkig maar, want ik ben niet meteen van plan om een technoplaat te maken.»
Mare Hotterbeekx
‘25' is uit bij Sony.