The Last Shadow Puppets zijn terug: "We konden niet meer wachten"
Ondertussen groeiden de twee besties uit tot heuse rocksterren, met een bijhorende attitude. Alex bracht drie platen uit met The Arctic Monkeys, en Miles ontbond The Rasquals en stortte zich op een solocarrière. Bovendien ruilden de twee het druilerige Engeland in voor de glitter en glamour van Los Angeles. Het verbaast dan ook niemand dat de vervolgplaat, ‘Everything You've Come To Expect', zo lang op zich liet wachten.
Er hing een zwijm van mysterie rond dat album. Fans speculeerden duchtig over de opvolger, maar Alex en Miles hielden de lippen stevig op elkaar. Het was drummer en producer James Ford die vorig jaar verklapte dat hij weer samen met het duo in de studio was gekropen en dat de plaat «ergens in 2016» zou verschijnen. In december kwam dan de langverwachte officiële aankondiging. Al dat gespeculeer liet het duo niet aan zijn hart komen. “We voelden helemaal geen druk. Het hele opzet van de Puppets is net dat er geen agenda is. We vertrekken gewoon vanuit onze vriendschap. Niemand had ons iets opgelegd, maar opeens hadden we de song ‘Aviation' geschreven en niet veel later was de plaat met de elf tracks klaar”, vertelt Miles. “En nu opeens zitten we hier in Brussel”, lacht Alex.
De twee geven niet graag interviews, maar om hun langverwachte opvolger voor te stellen, maken ze een uitzondering. Toch ben je bij Alex en Miles beter op je hoede. Er zijn namelijk twee mogelijke scenario's over hoe het gesprek kan verlopen: ofwel hebben ze er écht geen zin in en krijg je niet meer dan wat gemompel losgepeuterd, ofwel zijn ze enthousiast maar brengen ze geen zinnig woord uit. We treffen de tweede versie aan in hun hotelsuite in Brussel.
Het is acht jaar geleden sinds jullie samen in de studio doken. Toen waren jullie prille twintigers, ondertussen zijn jullie uitgegroeid tot mannen, zo zei Owel Pallett, die opnieuw de strijkersarrangementen verzorgt. Voelen jullie je ook zo?
Alex: “We hadden Owen acht jaar lang niet meer gezien, en de beste manier om hem te verwelkomen in de studio, was door ons in zijn kast te verstoppen. Dus kropen we erin voor hij was aangekomen. Het probleem was dat het uren duurde voordat hij effectief arriveerde. Toen hij uiteindelijk de kamer binnenkwam verkleed als Robin Hood, barstten wij in lachen uit en was ons opzet mislukt.”
Hij noemde jullie dus volwassen.
Miles: “Misschien hebben we wel wat meer zelfvertrouwen, zeker wanneer we op het podium staan.”
Alex: “Maar jij bent dan ook een geboren performer, Miles. We moeten jou zo snel mogelijk opnieuw op het podium krijgen met The Puppets.”
Miles: “We wilden de plaat eigenlijk pas in 2018 uitbrengen, tien jaar na ons debuut, maar ik kon zo lang niet meer wachten.” (lacht)
Hadden jullie wel tijd om aan dit album te werken naast alle andere projecten?
Alex: “We zijn al eeuwen niet meer op tournee gegaan. We hadden dus een heel jaar de tijd om hieraan te werken. Het blijft ook een creatieve uitlaatklep.”
Jullie hebben het album opgenomen in de Shangri-La studio in Malibu. Hoe was dat?
Miles: “Het was er fantastisch. Alex ging 's ochtends joggen op het strand, ondertussen schreef hij lyrics en wanneer hij thuiskwam, zette hij alle ovens aan en maakte hij voor iedereen een uitgebreid ontbijt.”
Alex: «Miles startte de dag meestal rond 10 uur met zijn dagelijkse rituelen. Eerst begon hij met zijn volleybaltraining, waarna hij dan al zwetend de keuken binnenkwam, overal lekkend.»
Miles: “Waarna ik door Alex op de vingers werd getikt.”
Het klinkt meer als een vakantie.
Alex: “Inderdaad, maar daardoor voel je wel de goede vibe op het album. Natuurlijk waren er ook wel wat discussies, zeker wanneer Miles in de zangbooth stond en zijn eigen ding deed.”
Miles: “Als ik in het zangbooth sta, zing ik wat ik wil zingen, en trek ik me niets aan van wat de anderen in mijn oor staan roepen.” (lacht)
Alex: “Gelukkig namen we die discussies niet mee buiten de opnamestudio. Het was dus niet ongemakkelijk tijdens het ontbijt.”
Jullie wonen nu ook allebei in Los Angeles, heeft dat een invloed gehad op de sound?
Alex: “Het album mocht wel neat and tidy klinken, maar het is niet zo dat we die sound absoluut wilden bereiken omdat we nu daar wonen en dat het daarom zo hoort te klinken. Wanneer ik naar de plaat luister, denk ik trouwens niet echt aan LA, maar eerder aan andere steden zoals Londen en Parijs.”
Miles: “We wilden ook helemaal geen statement maken door de plaat in LA te maken, we waren gewoon daar, dus dat was best handig.”
Waarom hebben jullie weer dezelfde mensen rondom jullie verzameld?
Alex: “Toen we aankwamen in de studio in Malibu waren we verrast toen we James Ford daar zagen hangen boven een oude mixtafel. Dus besloten we oude getrouwen Owen Pallett en Zach Dawes (bassist, red.) opnieuw op te trommelen. Bij de vorige plaat hadden we niet de luxe om zo dicht op elkaar te werken, wat ook een belangrijke invoed heeft gehad op het resultaat. Zo wilde Owen de strijkers wat subtieler laten doorkomen. Hij is ongelooflijk getalenteerd, dus hebben we hem zijn ding laten doen.”
‘The Age of the Understatement' is vernoemd naar de track die volgens jullie het meest representatief was voor de plaat. Is dat bij ‘Everything You've Come To Expect ‘ ook zo?
Miles: “Eén nummer kan het geheel nooit helemaal omvatten, maar dat nummer springt er toch wel uit.”
Dat nummer is een van de songs die mij het meest doet denken aan de vorige plaat.
Alex: “Dat vind ik ook, al is Miles er niet mee akkoord. Maar ik kijk niet graag naar het verleden. Het is toch interessanter om nieuwe dingen te ontdekken en niet vast te houden aan het verleden of de perceptie van iemand anders.”
Miles: “Wat voor mij het grootste verschil is met de vorige plaat, is dat Alex en ik onze stemmen beter hebben gevonden. We laten elkaar ook meer ons eigen ding doen. Zo is Alex' croon-achtige stem op ‘Sweat Dreams' echt geweldig, terwijl ik het meer punky aanpak op bijvoorbeeld ‘Bad Habits'. Dat is meer mijn ding.”
Binnenkort kunnen jullie eindelijk weer gaan toeren. Wat hebben jullie daarvoor in petto?
Alex: “We zouden het aantal strijkers graag verdubbelen tegenover de vorige tour. Daarnaast denken we ook na over een dromenvanger in neonlicht.”
Jullie passeren ook in België, tijdens Rock Werchter.
Miles: “Klopt, volgens mij zijn we er headliner.”
Alex: “Ik denk zelfs dat we er een heel weekend lang headlinen. Vrijdag, zaterdag én zondag. Miles doet het vrijdag, ik zaterdag en dan zondag staan we samen op het podium. Schrijf dat maar op!”
Heleen De Bisschop