Lost Frequencies: "Ik luister graag naar country"

Toch blijft hij met de voeten op de grond. Voor hem geen wilde feestjes of vrouwelijke fans die aanbieden om samen de Kama Sutra te doorbladeren. “Mijn oma is mijn grootste fan”, verklapt de immer goedgeluimde en bescheiden muziekproducer.

Felix De Laet: “Heel wat mensen weten niet dat ik uit een muzikale familie kom. Of ja, dat is misschien veel gezegd. Samen met mijn twee broers heb ik jarenlang een klassieke piano-opleiding gevolgd, die betaald werd door mijn oma. Ze vindt het echt crazy dat ik nu wereldwijd bekend ben en probeert aanwezig te zijn bij elk optreden in Brussel.”

Over je succes gesproken: had je ooit durven dromen dat het zo'n vaart zou lopen?

“Absoluut niet. Had je mij drie jaar geleden verteld dat ik nummer één hits ging scoren, dan had ik je vol verbazing aangekeken. Het is vreemd om te beseffen dat ik in hitlijsten boven artiesten sta die ik zelf geweldig vind.”

Voel je hierdoor veel druk op je schouders?

“Na het nummer ‘Are You With Me' was ik enorm gestresseerd. In het genre deephouse bestaan er veel onehitwonders en ik was écht bang om op mijn bek te gaan. Maar alles verliep vlot en ‘Reality' en ‘Beautiful Life' waren ook een succes. Als ik nu flop, heb ik tenminste al drie big hits op mijn conto staan.” (lacht)

Het duurde in totaal bijna twee jaar voor je debuutalbum ‘Less Is More' het licht zag. Wat heb je in de tussentijd gedaan?

“Omdat ik een nieuwkomer ben in de muziekwereld, heb ik de tijd genomen om de release tot in de puntjes voor te bereiden. Anderhalf jaar geleden had ik al verschillende liedjes gemaakt die me nauw aan het hart liggen, maar die klinken gewoon minder goed. Mijn voornaamste bezigheid was dus het schrappen van nummers. Een hartverscheurende keuze.” (lacht)

Heb je het gevoel dat je in de tussentijd ook veel gegroeid bent?

“Vooral mijn Engels is met grote sprongen vooruit gegaan. (lacht) Nee serieus, het was interessant om te zien hoe het wereldje van labels en radio's werkt. Ik heb mezelf in het verleden geschoold aan de hand van YouTubetutorials, dus technisch kan ik nog veel bijleren. Daarom heb ik me ingeschreven voor een opleiding electronic music production. Het is fijn om eindelijk alles van A tot Z te kunnen begrijpen.” (lacht)

“Daarnaast vind ik het leerrijk om op te treden op crossoverfestivals. Mijn favoriete bezigheid is andere bands checken en hun performance en sound ontleden. Ik haal eigenlijk bitter weinig inspiratie uit mijn eigen soort muziek, maar wel uit genres als indierock en country. Ik luister daar graag naar.”

Zijn er zo nog artiesten waar je zeker mee wil samenwerken?

“Cee Lo Green! Hij heeft echt een magnifieke stem, barst van de energie en schrijft krachtige lyrics. Ik ben benieuwd wat er uit de bus komt als wij de koppen bij elkaar steken.”

Opnieuw een man. Dat is opvallend, want op jouw plaat zijn ook geen vrouwenstemmen te horen. 

“Je hebt me betrapt, ik heb een ding voor jongensstemmen. (lacht) Ik kom uit de soundcloudgeneratie waar veel jongeren en vooral meisjes het internet bombardeerden met covers. Heel wat producers pikten die meisjes er uit, met als resultaat dat er een overload is aan deephouse-liedjes met een klassieke meisjesstem. Een mannenstem is tegenwoordig veel specialer.”

Een van de mannen waar je mee samen hebt gewerkt is Martin Garrix. Vorige maand ben je nog met hem gaan touren in India. Hoe was dat?

“Het was een onvergetelijke ervaring. Tot mijn grote verrassing waren er veel Indiaase fans die mijn muziek al kenden en speciaal voor mij kwamen opdagen. Crazy! Bovendien waren Martijn en ik een geolied team. Mijn muziek is iets softer, hij maakt iets hardere nummers. Na mijn optreden was het publiek dus nog niet uitgeput, maar warm gemaakt om verder te feesten.”

Ik kan me inbeelden dat veel vrouwen avances probeerden te maken bij twee jonge kerels als jullie.

“Tussen het publiek stonden inderdaad enkele eigenaardige meiden, die een gans optreden lang stilstaan en niets anders doen dan staren. (lacht) Een beetje vreemd én grappig, maar gelukkig kon de entourage ze steeds op een afstandje houden.”

Je hebt ondertussen al de hele wereld afgereisd. Is er een plek die je is bijgebleven?

“Rusland, Mexico, Chili, Peru, Colombia, Nederland, Frankrijk, België...”

Ho ho, dat zijn er wel meer dan één...

(lacht en twijfelt) Als ik maar één optreden mag noemen, is het een show in Montenegro. Het hele festival draaide rond Drum-'n-bass, dus ik was een beetje een vreemde eend in de bijt. Uiteindelijk bleek ‘Are You With Me' de officiële track te zijn van het evenement en draaide mijn optreden uit op een wild feestje.  Het zijn die onverwachte momenten waar ik het voor doe.”

Foto Boy Kortekaas

Ben jij zelf eigenlijk ook feestbeest?

“Stel je voor dat ik na een show op een afterparty beland, om enkele uren later op het vliegtuig te stappen voor het volgende optreden: die routine is niet vol te houden. Het zou ook weinig professioneel zijn, want de mensen willen me zien in topvorm. Uitgaan doe ik wel met mijn vrienden tijdens mijn vrije tijd.”

En kan je daar nog van genieten, of begin je dan beroepsmisvormingsgewijs op de kwaliteit en lichtshow te letten?

“Toen ik vroeger naar een night club trok, voelde ik me steeds verloren. Ik begreep niet goed wat er aan de hand was, er was overal muziek en ik kende vaak de club niet. Dankzij mijn ervaring als dj weet ik onmiddellijk waar de backstage is, ben ik gerustgesteld en kan ik relaxed iets gaan drinken.”

Mis je tijdens het drukke toeren nooit je thuis?

“Eigenlijk wel. Vorige maand moest ik kriskras van Amerika naar Zuid-Amerika, India en terug naar Zuid-Amerika. Deze maand ben ik opnieuw even in België en kan ik even tot rust komen.”

Wat zijn je verdere ambities nog?

“Het is mijn droom om ooit een eigen label op te starten. Mijn mailbox zit vol met berichten van jonge producers en sommigen barsten van het talent. Ik zou die mensen graag een duwtje in de rug willen geven, want de situatie is zo herkenbaar. Vier jaar geleden zat ik nog aan de andere kant van de computer berichten te sturen, zonder ooit een antwoord te krijgen. En daarnaast wil ik de wereld veroveren, natuurlijk.” (lacht)

Liesbeth De Corte

Wil jij ook naar het concert van Lost Frequencies op 6 mei 2017 in de Lotto Arena in Antwerpen? Neem dan deel aan onze wedstrijd en win een duoticket.