Lupita Nyong'o: «Ik ben opgegroeid met Star Wars»

Had je iets met Star Wars voor je aan dit project begon?

Lupita Nyong'o: “Ik kan niet zeggen dat ik fan was, maar ik ben wel opgegroeid met de films. Ik ben geboren in 1983, het jaar dat ‘Return of the Jedi' uitkwam. Star Wars maakt dus deel uit van mijn cultuur. De films waren altijd te zien op tv tijdens de eindejaarsfeesten. Zo heb ik ze ontdekt, in willekeurige volgorde. Het is pas toen ik gecast werd, dat ik ben gaan beseffen wat voor een wereldwijd fenomeen de saga eigenlijk is.”

Is je familie fan?

“Ja, zeker mijn broer. Toen hij hoorde dat ik in de nieuwe Star Wars ging spelen, werd hij helemaal gek! (lacht) De rest van mijn familie was blij voor mij, maar ik denk dat ze na het ongelooflijke jaar dat ik achter de rug heb nergens meer verbaasd over zijn.” (lacht)

Heb je alle films bekeken om je voor te bereiden?

“Ik heb de eerste trilogie opnieuw bekeken. Ik vond het belangrijk om me weer onder te dompelen in de Star Wars-wereld en de belangrijkste elementen en personages op te frissen. Dat heeft me goed geholpen. Episode IV, ‘A New Hope', is mijn favoriet. Het is het begin van alles. We ontmoeten de personages en hun universum voor de eerste keer. Die film heeft zijn eigen ritme.”

In ‘The Force Awakens' speel je Maz Kanata met behulp van 'motion capture'. Is het frustrerend om als nieuwkomer je echte gezicht niet op het scherm te zien?

“Integendeel! Dat sprak me net aan. Ik had zin om met ‘motion capture' te werken. En het feit dat het in Star Wars is, was natuurlijk een grote troef! ‘Motion capture' is een unieke kans voor een acteur om een personage te exploreren dat niet is gedefinieerd of dat beperkt is door zijn fysieke verschijning. Dat was precies wat ik zocht, want ik was net bekend geworden voor een rol die gelinkt was aan mijn fysiek (een slavin in het Amerika van 1840 in 'Twelve Years a Slave', red.). Een ervaring die altijd een plaats in mijn hart zal hebben, maar deze keer wou ik iets radicaal anders. En Maz Kanata was perfect.”

Ze doet me wat denken aan een vrouwelijke Yoda…

(Aarzelt) “Daar kan ik niet echt iets over zeggen...”

Wat was voor jou het moeilijkste en het makkelijkste aspect van de opnames?

“Het makkelijkste? Ja zeggen! (lacht) Het moeilijkste was wat me heeft aangetrokken tot het project, de ‘motion capture'. Het was iets helemaal anders dan wat ik tot dan toe had gedaan en een echte uitdaging om het onder de knie te krijgen.”

(em)