Mauro blaast opnieuw leven in Gruppo di Pawlowski

Een betere promostunt voor de nieuwe plaat van Gruppo di Pawlowski dan een afscheid met toeters en bellen kon je je niet wensen.

Mauro Pawlowski: "Hier heb ik twaalf jaar naartoe gewerkt! (lacht) Nee, het klopt dat ik opeens in het middelpunt van de belangstelling stond, maar dat duurt telkens maar twee dagen. Daarna praat iedereen weer over ‘Temptation Island' of de oorlog in Syrië. Ik kan de misnoegde, obscure muzikant uithangen, maar ik vind die media-aandacht wel plezant. Misschien luisteren dEUS-fans nu sneller de plaat van Gruppo, maar ze zullen het vast shit vinden."

Welk deel van je persoonlijkheid kan je bij Gruppo di Pawlowski kwijt?

"Gruppo komt voor mij heel naturel. Het is echt mijn kernsound, die rock waarbij alles lijkt om te vallen."

Is dat niet verontrustend?

"Nee hoor. Fans van de meest agressieve en ruige muziek zijn de liefste en normaalste mensen ter wereld. Terwijl de gevoelige, empathische singersongwriter in het echte leven vaak een asshole is. Heb je gezien hoe Jani met een metalcruise meeging in het programma ‘Jani gaat'? Hij had veel schrik, maar dat bleken echt de zachtste mensen te zijn. Dat is ook zo bij mij. Op het podium ben ik in the zone, maar daarnaast ben ik heel gewoon. Ik blijf natuurlijk een Pool en een Italiaan, dus ik ben niet bang om onpopulaire agressieve handelingen uit te voeren." (lacht)

Botst het ook soms met de andere leden van Gruppo?

"We hebben duidelijke afspraken. Ik ga ervan uit dat iedereen zijn les kent. Als dat niet zo is, hebben we een probleem. Maar het zijn stuk voor stuk briljante muzikanten die heel weinig tijd nodig hebben om iets aan te leren. Ik zit daarom in een heel comfortabele positie. Ik kan dan gewoon de paljas uithangen en gewoon wat zingen. Soms ben ik de enige in de studio die niet goed weet hoe een nummer in elkaar zit. Die mannen van Gruppo zijn zo goed dat als we live spelen, ik het gevoel heb dat ik op een feestje van mezelf ben waarbij de dj al mijn favoriete nummers draait. Mijn Sweet 16." (lacht)

Waarom heb je Gruppo van onder het stof gehaald?

"Dat is eerder toevallig. Ik ben bezig met verschillende groepen tegelijkertijd. Voor Gruppo wilde ik terug iets nieuws uitbrengen, omdat we wat aanvragen hadden voor optredens. Ondertussen spelen we al tien jaar dezelfde nummers, dus is het een ideaal moment om nog eens een plaat op te nemen."

Je doet echt alsof je nummers en albums uit je mouw kan schudden.

"Dat is ook zo. Sommige nummers hebben wat meer tijd nodig, maar het is heus geen hartchirurgie."

Sommige muzikanten moeten er wel op zwoegen.

"Sommige muzikanten bakken er dan ook niets van. (lacht) Het hangt er ook vanaf wat je doel is. Ik kan me best voorstellen dat Adele geen plaat kan maken op een week, maar zij moet een hele bevolkingsgroep verleiden zodat haar fans kronkelend over de grond rollen van bewondering. Dat is natuurlijk heel moeilijk. Anderzijds zou het me wel lukken als ik het echt zou willen. Bij wijze van experiment lijkt het me leuk om mezelf tijdelijk zeer populair te maken met een of andere poppie plaat. Al betwijfel ik of ik daarvan echt gelukkig zou worden. Ik sta graag voor een massa volk en ik hou van populaire mensen, maar zelf populair zijn is echt niets voor mij. Geloof me, het is echt beter voor de mensheid dat ik niet te veel in de aandacht kom."

Als iets te populair of groot wordt, trek jij de stekker eruit, zoals bij The Evil Superstars.

"The Evil Superstars waren helemaal niet populair, dat is een groot misverstand. Pas toen we aankondigden dat we gingen stoppen, liep de marquee op Pukkelpop vol. De herinnering is veel romantischer dan de realiteit. We waren bijvoorbeeld het vaste voorprogramma van dEUS en telkens kregen we dezelfde reacties: dEUS was goed, alleen jammer dat we eerst een half uur naar de Superstars moesten luisteren. We zijn niet gestopt vanwege commerciële floppen. Want, hallo, luister eens naar de muziek. (lacht) We zijn trouwens nooit helemaal gestopt, want we spelen nog regelmatig samen."

Kan het jou een bal schelen wat iemand van je muziek vindt?

"Ik heb veel respect voor het publiek, maar ik maak de muziek die ik maak. Als mensen er niet van houden, ga ik echt niet in foetushouding beginnen huilen. Ik vind de kritiek net heel interessant. Als ik opgetreden heb, google ik mezelf. Bij negatieve commentaar ga ik helemaal niet beginnen twijfelen aan mezelf en voel ik me ook niet persoonlijk aangevallen. Ik besef ook wel dat we met deze plaat Rock Werchter niet zullen afsluiten en geen MIA zullen winnen, maar als ik de trein neem en zie dat ik in de Metro sta, moet ik toch iets goed doen." (lacht)

Klopt! Heb je soms spijt van de dingen die je gemaakt hebt?

"Ik vind het heel moeilijk om naar nummers van tien jaar geleden te luisteren. Dat is verschrikkelijk. Al gebeurt het soms dat ik op de achtergrond een nummer op de radio hoor dat ik best goed vind. Als ik het dan luider zet, blijk ik het zelf te zijn. (lacht) Vanaf het moment dat ik dat besef, word ik weer kritisch."

Heleen De Bisschop

‘In Inhuman Hands' verschijnt op 21/04. Gruppo di Pawlowski speelt onder meer op 14/05 in de Botanique in Brussel, 18/05 in De Kreun in Kortrijk en op 19/08 op Pukkelpop.