MOVIES. Drie vragen aan Anca Damian over haar animatieparel 'Marona': "Kinderen zijn geen idioten"

In het leven draait alles rond liefde en vriendschap. De prachtige animatiefilm ‘Marona' verpakt dat idee in een betoverend verhaal over een hond die van baasje naar baasje trekt. ‘Marona' opende onlangs het jeugdfilmfestival JEF en trekt straks ook het animatiefilmfestival ANIMA op gang. Drukke weken, maar regisseur Anca Damian had nog net tijd voor drie vragen.
door
quentin.soenens
Leestijd 3 min.

Heb je zelf dieren thuis?

«Ik heb een hond, ja. Maar daar had ik eigenlijk om gevraagd. Mijn zoon kwam ermee thuis en zei dat hij ergens anders zou gaan wonen als hij het dier niet mocht houden. Nu is mijn zoon groot geworden, heeft hij het nest verlaten en is het al verschillende jaren mijn hond. Maar het is wel dankzij mijn hond dat ik Marona heb ontmoet. Zij bestaat namelijk echt. Ze is bruin van kleur, niet zwart-wit als in de film. Ik was op wandel met mijn hond, en er begon een andere hond ons te volgen. Dat was Marona. Ik kon haar niet afschudden. Ik had zo'n medelijden met haar, dat ik op zoek ben gegaan naar een pleeggezin. En ik merkte dat ze een duidelijke invloed had op de gezinnen bij wie ze terechtkwam. Ze straalde zoveel empathie uit dat de mensen anders met elkaar begonnen om te gaan.»

Je film is ontroerend maar raakt ook donkere thema's aan. Hoe pak je zoiets aan als je weet dat er ook kinderen in de zaal zullen zitten?

«Kinderen zijn geen idioten. We hoeven ze niet per se met fluwelen handschoenen aan te pakken of in wol te wikkelen. Ze kunnen ook thema's aan die niet meteen van toepassing zijn op hun eigen jonge levens. Je kan het met hen hebben over het leven en de dood en afscheid en liefde en pijn. Klassieke verhalen bevatten vaak belangrijke archetypische en filosofische levenslessen. Wat telt, is dat je oprechte emoties weergeeft en ervoor zorgt dat ze kunnen genieten van het verhaal. Dan is het geen probleem om er een levensles in te verwerken. Een verhaal moet in de eerste plaats een prettige ervaring blijven.»

In het begin van de film is er een scène waar de jonge Marona dingen lijkt te leren uit boeken. Hoe moeten we dat interpreteren, want honden kunnen volgens mij niet lezen?

(lacht) «Ik stelde me het huis van de oude vrouw bij wie Marona geboren wordt voor als een grote bibliotheek. En in Roemenië, waar ik vandaan kom, wordt verteld dat je de inhoud van een boek in je kan opnemen door erop te slapen. Dat idee is me altijd bijgebleven. Dus stel ik het voor alsof Marona op die boeken in slaap valt en zo al die kennis absorbeert. Gewoon door in dat huis vol boeken te leven, neemt ze als puppy de kennis over het universum in zich op. Als ze de buitenwereld verkent, heeft Marona dus al veel boekenwijsheid. Dan komt het erop aan om ook het echte leven te ontdekken.»

Ruben Nollet

ANIMA loopt van 21 februari tot en met 1 maart in Brussel. Alle info: www.animafestival.be. JEF loopt nog tot en met 1 maart in verschillende Vlaamse steden. Alle info: www.jeffestival.be.