Movies: Jon Favreau blaast 'The Jungle Book' nieuw leven in

Van Jungle Book tot Assepoester en Sneeuwwitje… heel wat klassiekers kregen onlangs een remake. Hebben de studio's geen inspiratie meer?

Jon Favreau: "Het maakt gewoon deel uit van onze formidabele Hollywood-traditie. Graven in het verleden om nieuwe films te maken. ‘Scarface' van Brian de Palma is een remake van ‘Scarface' van Howard Hawks. Maar als ik ernaar kijk, heb ik niet het gevoel een remake te zien. Het is een kwestie van een film opnieuw actueel te maken voor de volgende generatie. Hem in een hedendaags jasje steken met nieuwe thema's, boodschappen en technologieën. Het bestaande materiaal vanuit een nieuw perspectief tonen aan je publiek. Zelfs de ‘originele' verhalen volgen uiteindelijk een of ander klassiek model. Het is het unieke karakter van de cast en de regisseur die het verschil maken."

Jouw Jungle Book is geïnspireerd op het boek van Rudyard Kipling en op de beroemde Disney-tekenfilm uit 1967. Hoe heb je die invloeden gecombineerd tot een modern, origineel geheel?

"Dat was een serieuze uitdaging. De film uit 1967 is een musical voor kinderen, terwijl het boek van Kipling donkerder is. Walt Disney heeft veel veranderd en enkele angstaanjagende aspecten achterwege gelaten. Het was dus moeilijk om gemeenschappelijke punten te vinden, want het zijn twee heel verschillende werelden. Daarom ging ik eerder inspiratie zoeken bij andere grote Disney-klassiekers: ‘Bambi', ‘Sneeuwwitje', ‘Fantasia' en ‘The Lion King'. Films met dieren, initiatieriten, muziek, humor… maar ook duisternis en dood. Alles zat erin! Ze leken op het soort film dat wij wilden maken, en bleven trouw aan de echte Disney-spirit."

Deze versie is donkerder dan die uit 1967. In tegenstelling tot het origineel is hij dus niet bedoeld voor de allerkleinsten?

"Nee. Ik vind trouwens dat Disney de film heel goed gepromoot heeft en de donkere kant duidelijk in de kijker heeft gezet. Als je twijfelt om je kind mee te nemen, laat hem dan gewoon de trailer eens zien. Vindt hij die leuk? Dan is dat een goed teken. Maar als hij bang is, wacht je beter nog even."

Hebben jouw kinderen de film gezien?

"Mijn jongste was 7 toen ik de film draaide. Ik heb haar laten kijken, omdat ze van griezelige verhalen houdt. Maar ik weet niet of mijn zoon, die wat ouder is, de film zou leuk gevonden hebben op die leeftijd. Elk kind is anders."

Wat nieuw is in deze remake, is de verwijzing naar de Wet van de jungle, die Mowgli en de dieren vanbuiten kennen.

"Kipling wijdt er een heel hoofdstuk aan in zijn boek. Ik wou dat zoveel mogelijk integreren in de film, als een soort verwijzing naar het dierenrijk. Bagheera, de bewaker van de tradities, citeert vaak uit die wet. Een beetje zoals iemand de Bijbel zou citeren. Hij vertelt hoe de olifanten met hun slagtanden groeven maakten in de grond en dat de rivier daar door stroomde. Het idee van Kipling was dat olifanten de scheppers van de jungle zijn. Alle dieren kennen die wet en herhalen ze als een credo. Zo wordt die wet een thema op zich. En daar zit net het verschil tussen onze film en die van 1967. En in zekere mate ook met het boek, dat meer focust op de scheiding der soorten. Mowgli maakt deel uit van de clan. Daar haalt hij zijn kracht vandaan."

De film laat ook verstaan dat diversiteit interessanter is dan integratie. Mowgli kan proberen zoveel hij wil, hij zal nooit een wolf zijn.

"Klopt, en de film zegt ook dat dat eigenlijk niet zo erg is. Ik ben opgegroeid met de Amerikaanse cultuur, een mix van een heleboel andere culturen. Gastronomie, tradities, rock, jazz… het is altijd een meltingpot geweest. Da's niet makkelijk, maar ik vind die diversiteit vooral een rijkdom en onze kracht. Uiteindelijk is dit een film over een gemeenschap, over eendracht maakt macht en over het confronteren van je angsten… Universele, tijdloze thema's die een cultuur of tijdperk overstijgen."

Een hele generatie heeft jou leren kennen als Pete, het miljardairsvriendje van Monica in de cultserie ‘Friends'. Wordt daar twintig jaar later nog over gesproken?

"Ja, geregeld! Door mensen van verschillende leeftijden. Jongeren ook, want de serie beleeft een tweede jeugd dankzij streaming en Netflix."

Elli Mastorou

@cafesoluble

REVIEW

Van ‘Mad Max', ‘Cinderella' en ‘Maleficent' tot de ‘Alice' van Tim Burton en de nieuwe ‘Beauty and the Beast' die is aangekondigd voor 2017… Je moet de laatste jaren onder een steen hebben gewoond om niet te zien dat de grote Amerikaanse studio's gretig gebruikmaken van de nieuwste technologieën – vooral op het vlak van animatie – om oude wijn in nieuwe zakken te gieten. De ene al geslaagder dan de andere. Deze week is het de beurt aan ‘The Jungle Book', de Disney-film uit 1967 die gebaseerd is op het bekende boek van Rudyard Kipling. In een regie van Jon Favreau (‘Iron Man') zien we Mowgli terug, het jongetje dat in de jungle wordt grootgebracht door zijn vrienden Bagheera, Baloo en Raksha. Zij proberen hem uit de klauwen van de gemene tijger Shere Khan te houden…

We waren op het ergste voorbereid, maar deze remake is een aangename verrassing. Disney omringt de jonge Neel Sethi (Mowgli) met een ideale stemmencast voor de bijzonder levensechte dieren (met een speciale vermelding voor de superschattige wolvenwelpen). Bill Murray is heel leuk als Baloo en de keuze voor Scarlett Johansson in de rol van Kaa is gedurfd maar geslaagd… ‘The Jungle Book' is modern maar niet opzichtig. De film behoudt het traditionele, vriendelijke aspect van de klassieker en besprenkelt het met een vleugje humor en een donkerder kantje… En niet te vergeten, met de overbekende liedjes. Allemaal samen: «Forget about your worries and your strife... The bare necessities of life will come to you!»

(em)

Foto's The Walt Disney Company