MOVIES. Regisseur Babak Anvari over zijn Netflix-griezel 'Wounds': "Horror is een heel therapeutisch genre"
In de officiële competitie van Cannes is Netflix nog steeds niet welkom, maar het wil niet zeggen dat de streamingdienst afwezig blijft op het festival. Neem nu de film 'Wounds'. Netflix was er als de kippen bij om na Babak Anvari's regiedebuut 'Under the Shadow' ook zijn tweede film in te lijven, het verhaal van een barman (Armie Hammer) die ontdekt dat de realiteit vreemder en meer luguber is dan hij zich had voorgesteld. Netflix koos uiteindelijk voor de Cannes-sectie Quinzaine des Réalisateurs om de intrigerende body horror aan het Europese publiek te presenteren. Niet het hoofdpodium, maar dat zal Anvari duidelijk worst wezen, te oordelen aan het ongebreidelde enthousiasme waarmee hij ons over zijn film vertelt.
Welke beroemde voorgangers had je in gedachten toen je ‘Wounds' maakte?
Babak Anvari: "Vooral David Cronenberg, met een snuifje David Lynch erbij. Ik ben ook een obsessieve fan van de 'appartement'-trilogie van Roman Polanski: 'Rosemary's Baby', 'Repulsion' en 'The Tenant'. Wat literatuur betreft, heeft de zogenaamde 'weird fiction' me altijd geïntrigeerd. Daarvan is H.P. Lovecraft de peetvader, maar Nathan Ballingrud, die het verhaal geschreven heeft waarop 'Wounds' gebaseerd is, is een waardige afstammeling."
Waarom vond je Ballingruds verhaal 'The Invisible Filth' in het bijzonder de moeite?
"Ik zag dit als een perfecte opvolger voor 'Under the Shadow', mijn eerste film. Dat was een verhaal over een vrouw die erin slaagt om onderdrukking af te gooien en zichzelf te bevrijden. 'Wounds' gaat dan weer over een man die denkt dat hij zomaar alles kan pakken omdat hij er goed uitziet en charmant is. Maar eigenlijk heeft hij geen waarden en is hij hol vanbinnen. Ik vond het een goeie metafoor voor een eigentijds probleem."
Het gaat ook over de strijd tussen de klassen. Hoeveel daarvan stond al in de oorspronkelijke novelle en hoeveel heb je erbij verzonnen?
"De novelle raakt het zijdelings aan, maar ik zag veel mogelijkheden om die ideeën uit te breiden. Ik begreep dat ik er een film van kon maken die zou aanslaan in de wereld waarin we nu leven. Ik wou vooral niet preken. Je kan 'Wounds' puur als griezelige fun bekijken, maar je kan er ook diepere lagen in zien. Ik hou van horror omdat het genre je de kans geeft om via metaforen en allegorieën allerlei gevoelige en lastige onderwerpen aan te kaarten. In dit geval was dat giftige mannelijkheid, of de manier waarop millennials zich verstoppen achter hun gadgets."
Horror is heel populair tegenwoordig. Vind je het moeilijk om nog origineel uit de hoek te komen?
"Je moet weten dat ik eigenlijk een vreselijk watje ben. (lacht) Er is niet veel nodig om me de stuipen op het lijf te jagen. Mijn strategie is dus om de dingen te zoeken die mij bang maken en die vervolgens te delen met de rest van de wereld. Mijn films zijn afspiegelingen van mijn eigen fobieën en angsten. En die zijn talrijk. Kakkerlakken bijvoorbeeld, zoals je kan opmaken uit 'Wounds'. (lacht) Ik probeer mijn rationele kant te geloven dat het bovennatuurlijke niet bestaat, maar ik heb ook een andere kant die helaas veel luider kan roepen. Daarom hou ik me ook bezig met horror. Het is een heel therapeutisch genre."
Hoe ben je bij Armie Hammer terechtgekomen voor de hoofdrol?
"Dat was geen eenvoudige opdracht. We moesten iemand hebben die charmant was en een sexy uitstraling had. Aan het begin van de film lijkt hij iemand met wie je graag een pint wil drinken, maar naarmate het verhaal vordert, begin je je vragen te stellen over hem. Ik moet toegeven dat ik nerveus was toen ik Armie benaderde met dit script, want 'Wounds' is heel anders dan de films die hij tot nu toe heeft gedaan. Maar dat vond hij net een goeie reden om het te doen. Hij heeft zich ook volledig gegeven. Kijk maar naar de verbluffende transformatie die hij ondergaat in de loop van de film."
Ruben Nollet / @rubennollet