MOVIES. Toy Story 4: "Keanu Reeves is persoonlijk auditie komen doen"
Toy Story 3 leek de perfecte afsluiter. Waarom nu toch een nieuw vervolg?
Josh Cooley: "Vijf jaar geleden stelde ik mezelf precies dezelfde vraag. Het was een idee van scenarist Andrew Stanton. Volgens hem sloot 'Toy Story 3' het verhaal tussen Woody en Andy af, maar bleef er nog genoeg te vertellen over Woody zelf. En het is waar, alles is veranderd nu ze in een nieuwe kinderkamer leven. Woody is bijvoorbeeld niet meer de baas van de andere speeltjes."
Dit is je eerste film. Hoe groot was de druk?
"Enorm! Toen ik tegen mijn vrienden zei dat ik de vierde episode aan het maken was, zei iedereen: 'Oh nee, een vervolg, waarom?' Het belangrijkste was een interessant verhaal te hebben. De film moest de titel 'Toy Story 4' verdienen. We hadden afgesproken om het enkel op die twee voorwaarden te doen, en dat heeft tijd gevraagd. Toen we dachten aan de comeback van Bo Peep viel alles in z'n plooi. Ze werd achtergelaten en overleeft nu dankzij haar gewiekstheid. Wanneer Woody haar vindt, kan ze hem iets leren. Het is een beetje sentimenteel, maar ik liet me inspireren door de ontmoeting met mijn vrouw en door alles wat ze mij heeft bijgebracht. Ik dacht: als ik die emotie kan vertalen in de film, kunnen we de rest van het verhaal daaraan ophangen. En natuurlijk moest het einde spectaculair zijn en zinvol zijn voor de personages."
Keanu Reeves leent zijn stem aan een nieuw personage, Duke Caboom.
"Duke is de grootste stuntman die Canada ooit gekend heeft. Alleen dat al is grappig. (lacht) We dachten meteen aan Keanu omdat hij ook Canadees is. Voor hij ja zei, wou hij ons ontmoeten op het kantoor van Pixar. Iedereen was in alle staten: 'We gaan Keanu zien!' We hebben samen iets gegeten, ik heb hem over de film verteld en hij stelde me erg gedetailleerde vragen over Duke, zoals: [met zware stem] 'Waarvan is hij bang?' Toen ik uitlegde dat Duke een stuntman is die eigenlijk meer talent heeft voor poseren dan voor actie, sprong Keanu op tafel en begon hij in allerlei poses te roepen: 'Ik ben Duke Caboom!' Op dat moment kwam Duke tot leven. Gelukkig wou hij het doen, ik had nooit iemand anders gewild!"
En dan is er ook Forky, een nieuw speeltje dat centraal staat in het verhaal.
"Technisch gezien is hij een knutselwerkje dat nog niet begrepen heeft dat hij speelgoed is. Bonnie heeft hem gemaakt met een stuk plastic op haar eerste schooldag. Maar in plaats van te spelen, wil Forky gewoon in de vuilbak belanden. Hij is een wegwerpitem. Maar Woody gaat hem leren wat het is een speeltje te zijn."
Tegenwoordig spelen kinderen meer met hun smartphones. Heb je daaraan gedacht?
"Ja, maar we kwamen al snel tot het besef dat we het verhaal van het gesofisticeerde speelgoed dat alles verpest al gebruikt hebben in de eerste film, wanneer Buzz aankomt met zijn laser en alfamannetjeshouding. Kinderen spelen nog altijd met traditioneel speelgoed. Onlangs zag ik een jongetje in een buggy die zijn dino verloor. Nog nooit zoveel geschreeuw gehoord!" (lacht)
Welke tekenfilm maakte indruk op jou als kind?
"De Looney Tunes: Bugs Bunny, Daffy Duck en hun vrienden! Ik heb me op hun humor geïnspireerd voor Ducky en Bunny, de twee knuffeldieren die Woody helpen. Maar de film die mijn leven veranderde en me zin gaf om zelf animatie te maken, was 'Who Framed Roger Rabbit?'"
En je favoriete speelgoed?
"Een buiksprekerspop (hij toont ons een griezelige foto). Ik was gek op Willy."
Stanislas Ide