Muziekpsycholoog Reybrouck: "Muziek kan echt troost bieden"

Het is al langer geweten dat muziek heel wat emoties kan losweken, maar de wisselwerking tussen de twee blijft een complexe materie. Het feit dat muziek even troostend kan werken als een schouder om bij uit te huilen, is volgens Reybrouck te danken aan het 'separation distress syndrome'.

"Als je een kindje weghaalt bij de moeder, gaat hij op zoek naar bescherming," legt Reybrouck uit op radiozender Studio Brussel. "Een baby gaat dan allerlei geluidjes rondsturen, wat bij de moeder heel grote reacties losmaakt." Bij die reacties komen bij de moeder onder meer hormonen vrij en worden diepere structuren in de hersenen geactiveerd. Bij troostende muziek komen dezelfde hormonen vrij.

Lage versus hoge route

Het moeilijke aan het onderzoek naar de invloed van muziek op emoties, is dat het individueel erg kan verschillen door ervaringen en persoonlijke smaak. Maar ondanks de complexiteit, zijn er wel patronen merkbaar. "Muziek kan in de hersenen twee soorten circuits activeren, de hoge route of de lage route," aldus Reybrouck. "De lage is de makkelijke route, die zorgt voor een toestand van algemene opwinding. (Pop)muziek met beats activeert die lage route, maar die hebben geen troostend effect. Die beats peppen op en activeren mensen."

De hogere route kan voor complexere emoties zoals troost zorgen. "Om die hoge route te activeren kies je beter voor muziek zonder beats, zoals filmmuziek, akoestische nummers of popmuziek zonder percussie, zonder dat het sentimenteel wordt. 'Imagine' van John Lennon is daar een iconisch voorbeeld van," besluit Reybrouck.

Foto Pixabay