Nintendo lanceert zijn nieuwe Switch-console

De lancering van een nieuwe generatie consoles is altijd een grote gebeurtenis. Het is immers het model dat de fabrikant de komende jaren op de kaart moet zetten (en houden). 3 maart 2017 gaat dus de gamegeschiedenisboekjes in als de datum van de wereldwijde release van de Switch. Die heeft de zware taak de Wii U op te volgen, een console die nooit echt potten gebroken heeft en eerder als een vlek op het blazoen van de Japanse gamereus gezien wordt.

Hybride

De Switch pakt uit met een vernieuwend concept. De hybrideconsole is ontworpen om er zowel thuis, vanuit je luie zetel, als onderweg mee te spelen. Het hart van de Switch is een 6,2 inch tablet waaraan twee kleine controllers hangen, de Joy-Cons. Eerste vaststelling: de productiekwaliteit. Die staat mijlenver af van het ‘plastieken brol'-gevoel van de GamePad van de Wii U. Dit is een mooi object met een voorbeeldige afwerking. De Switch is licht, makkelijk hanteerbaar en heeft een touchscreen met een knappe resolutie van 720p.

Achteraan de console zit een intrekbaar plastic steuntje om het scherm op om het even welke harde ondergrond recht te zetten. Je kan dan de Joy-Cons losmaken en op een sokkel vastklemmen, om er een wireless controller van te maken. Al is dat vierkantig formaat niet echt ergonomisch. Wie met een echte controller wil spelen, vergelijkbaar met die van de Xbox One en de PS4, die raden we aan te investeren in de Pro Controller, een efficiënt maar vrij prijzig gadget van zo'n 80 euro.

De Switch is ook bedoeld voor multiplayerpartijtjes. Elke Joy-Con kan transformeren in een minicontroller met een stick en alle nodige buttons. Om thuis op een groot scherm te spelen, schuif je de console gewoon in een kleine sokkel die via HDMI is verbonden met je tv. Op nog geen seconde tijd wordt je game zonder onderbreking op de tv geprojecteerd en verandert de Switch in een rasechte home console.

Wat de games betreft, grijpt Nintendo terug naar de fameuze cartridges. Deze keer ter grootte van een SD-geheugenkaart. Maar als je graag en veel online downloadt in de Nintendo eShop, dan zal je wel moeten investeren in een kaart om de interne opslagcapaciteit van je Switch uit te breiden. Die beperkt zich tot een schamele 26 GB… peanuts anno 2017.

De Switch is te koop voor om en bij de 330 euro. Maar de factuur loopt snel op. Met een game erbij, een geheugenkaart, een Pro-controller of een paar extra Joy-Cons zit je al snel aan € 500.

Een uitstekende portable

De Switch is zonder twijfel de beste draagbare console ooit en geeft je dezelfde game experience als thuis. De grip en onderdompeling zijn fantastisch. Het scherm is niet te klein of te groot en pakt uit met een verbluffende beeldkwaliteit. Met de Switch en Zelda in je handen, ging een treinrit nog nooit zo snel voorbij. Nintendo had een autonomie van 4 tot 6 uur beloofd, maar tijdens onze test met Zelda hield de batterij het al na drie uur voor bekeken. Wie dus van Aarlen naar Oostende wil, is eraan voor de moeite. De Switch volledig opladen via zijn docking station of een netadapter duurt drie uur.

Veelbelovende start

Op verplaatsing is de Switch dus meer dan overtuigend. Maar thuis, op de tv, blijven we met gemengde gevoelens achter. In home modus stelt de kwaliteit van de graphics (in 900p) echt teleur en moet de Switch genoegen nemen met een plaats ver achter de PS4 en Xbox One. De game experience en speelervaring zijn er wel, maar verwacht zeker geen mirakels op het vlak van kracht. De Switch moet het echt hebben van de charmante combinatie tussen home en portable console.

Rest de vraag of en hoe de games zelf zullen volgen. Zelda is zonder twijfel een topper, maar misschien is het wel wachten tot het einde van het jaar voor de volgende klepper, Super Mario Odyssey, die het investeren in een Switch de moeite waard maakt. Kortom, het hybrideconcept van de Switch heeft potentieel maar het blijft afwachten of Nintendo en de studio's daar op lange termijn munt uit kunnen slaan met games die de moeite waard zijn.

Thomas Wallemacq