Onderwijs in tijden van corona: leraars doen hun verhaal
coronapandemie moeten veel sectoren zichzelf heruitvinden, wat zeker ook voor het onderwijs geldt. Om het lesgeven vanop afstand mogelijk te maken, zijn er soms creatieve oplossingen nodig, waarbij al eens wat moeilijkheden opduiken. Daarover lees je in de twee getuigenissen hieronder. Gelukkig is het sterke groepsgevoel tussen de collega's een lichtpuntje in de duisternis.
"Happiness can be found even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.” Bemoedigende woorden van Professor Albus Dumbledore in 'Harry Potter and the Prisoner of Azkaban', en zeker ook toepasbaar op de onderwijssector tijdens de coronacrisis. Jessica Vandevoorde en Lieselot Degraeve getuigen over enkele problemen die ze nu ondervinden, en hoe die ruimschoots goedgemaakt worden door de steun van hun collega's.
Jessica Vandevoorde (24): "Ondanks dat het een donkere periode is, voel ik echt enorm veel warmte"
Jessica Vandevoorde stond als nieuwe leerkracht eerst in een middelbare school, maar maakte in februari de overstap naar het volwassenenonderwijs. Ze geeft nu lessen Nederlands bij CVO GENT in het tweedekansonderwijs aan mensen zonder een diploma secundair onderwijs, maar vooral in ‘NT2' aan cursisten van over de hele wereld. Mensen uit China, Rusland, Tunesië en Frankrijk zitten in haar klas, dus met “heel veel verschillende achtergronden, en heel veel diversiteit en dat is net geweldig.” Vóór de coronacrisis maakte ze thuis haar lesvoorbereidingen en gebeurde het lesgeven face-to-face in Gent. Nu het virus in het land is, heeft die routine “natuurlijk een hele ommezwaai gekregen. Het grootste verschil is vooral het aanpassen van de aanpak. Het is nieuw voor de leerkrachten, maar ook voor de cursisten.”
Foto J. Vandevoorde
Zelf ondervindt ze nu nog weinig problemen. Met een laptop kan ze vanuit haar appartement haar lessen opnemen met het programma ‘Loom'. Voor haar cursisten is het soms moeilijker, want zij hebben vaak een heel andere thuissituatie: “Enkele cursisten hebben geen computer en op de gsm les volgen is niet ideaal. Sommigen hebben ook kinderen, die de thuiscomputer zelf nodig hebben, of die ze moeten helpen met huiswerk.” Na enkele videomeetings met haar collega's kwamen ze ook voor hen met een oplossing. Bij de module ‘verlengd' van NT2 sturen ze via de post oefeningenbundels op en dat werkt. De cursisten kunnen met hun vragen terecht in een gemeenschappelijke WhatsAppgroep, waar ook instructiefilmpjes staan, en via hun gsm kunnen ze correctiesleutels raadplegen. De anderen krijgen wel online lessen via Loom of Google Meet.
Hoewel het afstandsonderwijs dus grotendeels lukt, heeft Jessica het moeilijker met de onzekerheden over de toekomst. Nieuwsberichten focussen vooral op het lager en secundair onderwijs, waardoor “het volwassenenonderwijs een beetje uit de boot valt.” Ze begrijpt echter wel dat het niet gemakkelijk is om alles geregeld te krijgen, zeker omdat CVO GENT met zoveel verschillende modules en niveaus werkt. Gelukkig vindt ze ook veel steun bij haar collega's: “Er is positiviteit van alle kanten, bij de collega's, cursisten en directie. Ondanks dat het een donkere periode is, voel ik echt enorm veel warmte. Als ik vastzit, heb ik altijd collega's die voor mij klaarstaan. Er is veel collegialiteit momenteel en dat is super.”
Lieselot Degraeve (23): "Iedereen doet zijn best om het draagbaar voor elkaar te maken"
Lieselot Degraeve doet sinds twee maanden een beroepsinlevingsstage bij meemoo, Vlaams Intituut voor het archief, in Gent. Zelf werkt ze vooral mee aan Het Archief voor Onderwijs, een beeldbank met audiovisueel materiaal. Die is bedoeld voor leerkrachten die aan scholen verbonden zijn, ongeacht de onderwijsvorm. Zij krijgen toegang tot de databank door met hun lerarenkaart een account aan te maken. Door de wetgeving op het auteursrecht kunnen particulieren de filmpjes namelijk niet raadplegen. Haar eigen werksituatie is door de coronapandemie niet zo sterk veranderd: “Mijn takenpakket is hetzelfde gebleven. Het verschil zit vooral in communicatie tussen de collega's, want er zijn meer videomeetings. Toch hadden we sowieso al de gewoonte om heel veel digitaal te communiceren, dus daarin merk ik nu weinig verandering.” Ze mist het dagelijkse contact met haar collega's wel, want ze kan niet meer op hen afstappen om iets te vragen. Dat gebeurt nu via de chatapplicatie. Ze was ook nog geen maand in dienst toen ze al van thuis moest werken: “Ik werk nu al langer van thuis dan dat ik op kantoor ben geweest. Ik denk dat ik nu wat terughoudender ben om dingen te vragen, omdat iedereen al zoveel berichten krijgt en het druk is. Ik zoek het dan zelf op, maar dat duurt soms wat langer.”
Foto meemoo
Om tijdens de coronacrisis tegemoet te komen aan de leerkrachten die vanop afstand lesgeven, hebben haar collega's de beeldbank nu ook tijdelijk opengesteld voor de leerlingen: “Mijn collega's hebben daar hun best voor gedaan en het snel in orde gebracht, dus zeker chapeau naar hen toe. Dat is toch een grote taak die ze erbij nemen bovenop hun andere werk.” Voor die toegang moet wel voor elke leerling een account aangemaakt worden via hun e-mailadres. De leerkracht moet aan ieder van hen toestemming vragen, want dat schrijft de Algemene Verordening Gegevensbescherming voor. Enkele lesgevers vinden dat wat omslachtig: “De meesten begrijpen het wel, maar soms stuit het op onbegrip bij een kleine minderheid van de leerkrachten.”
Toch zijn er ook veel positieve zaken te melden. Meemoo heeft een ‘sanity check' en een ‘chat roulette' gelanceerd, zodat de collega's elkaar blijven zien. Daarbij kan iedereen over zijn alledaagse leven of bekommernissen praten: “Iedereen doet zijn best om het draagbaar voor elkaar te maken. Ik ben er dankbaar voor dat de informele contacten tussen het team zo goed onderhouden worden.”