Op schattenjacht in Slovenië

Ljubljana past naadloos in het rijtje waar ook Rejkjavik en Kopenhagen thuishoren. Het comfort van een hoofdstad, gecombineerd met kleinstedelijke vriendelijkheid en gezelligheid! In het Oostenrijks-Hongaarse rijk had Ljubljana de (Duitse) naam Laibach. Na de Tweede Wereldoorlog werden de Oostenrijkse en Italiaanse invloeden deels gewist door het (Joegoslavische) communistische regime. Maar de Oostenrijkse invloed is nog steeds zichtbaar in de architectuur. En de Italiaanse koffie- en ijsjescultuur is hier terug van nooit weggeweest.

Terrasjes en draken

Aan de hand van het Engels-Sloveens boekje ‘Ple?nik's Ljubljana' bekijken we tijdens een stadswandeling de gebouwen van Jože Ple?nik. Die werd in 1872 geboren en was een leerling van de Weense grootmeester Otto Wagner. We bewonderen de Drie Bruggen, de Nationale Bibliotheek, de Universiteitsbibliotheek, de markt en de ?evljarskibrug. Tussendoor laten we ons verleiden door een van de vele terrasjes naast de Ljubljanica, de rivier die door Ljubljana loopt. Een fotogenieke topper is de Drakenbrug. De draak is het symbool van de stad!

's Avonds eten we in een van de vele restaurants in de binnenstad. Kuier door het stadscentrum en kies een café of restaurant waar je lachende gezichten ziet. Erg lang ga je niet moeten zoeken.

Je ziet aan vele kleine dingen dat Ljubljana snel de overgang van het communistische regime naar een vrijere staatsstructuur heeft gemaakt. Het deels autovrije centrum ligt er netjes bij, het autopark is behoorlijk nieuw. En op een mooie avond als nu zijn er overal in de stad muziekoptredens: op grote podia en gewoon op het terras van cafés en restaurants. Overal heerst een niet-opgefokte, relaxte sfeer.

Jason en het Gulden Vlies

Het kasteel van Ljubljana, dat de stad domineert, bereik je te voet of met de kabelbaan. Er is een (gratis) kijkplatform, al biedt de betalende uitkijktoren een nog mooier panorama.

Het Virtuele Museum in het kasteel brengt aan de hand van foto-, beeld- en klankmateriaal de Sloveense geschiedenis tot leven en gebruikt daarvoor authentieke stukken én replica's van waardevolle objecten uit andere musea in de stad. Interessant, want over Llubljana en Slovenië wisten we heel weinig.

Weinig inwoners, veel musea

Ljubljana telt niet meer dan 300.000 inwoners, maar beschikt over veel musea. Het Museum voor Moderne Kunst laat zien dat het land mee was met de grote kunststromingen van de negentiende en twintigste eeuw. De nabijgelegen Nationale Galerij heeft twee grote collecties. De ene is een bescheiden collectie van Europese schilderkunst, met onder meer een Jacob Jordaens en twee doeken van Johann Melchior Roos. De andere biedt een overzicht van de schilderkunst in Slovenië vanaf de dertiende eeuw.

In het noordoosten van het stadscentrum vinden we een tweede concentratie van musea, met het Etnografisch Museum, het Nationaal Museum van Slovenië Metelkova (er is nog een nationaal museum, in de buurt van het parlement) en het Museum voor Hedendaagse Kunst. Iets verderop ligt het alternatieve kunstencentrum Metelkova. Maar onze maag knort en op het terras van het Etnografisch Museum (SEM) storten we ons op een vieruurtje. En na een korte siësta in het hotel kost het ons alweer geen moeite om een sympathiek restaurant te vinden in de buurt van de Ljubljanica.

Wij vlogen vanuit Charleroi met Wizzair naar Ljubljana en verbleven in City Hotel Ljubljana, vanwaar alle bezienswaardigheden in het centrum te voet bereikbaar zijn. Meer informatie www.slovenia.info | www.visitljubljana.si

Wim De Mont