Oudste nog levende Tourwinnaar overleden

Tussen 1949 en 1960 stond Roger Walkowiak professioneel op de trappers. Het hoogtepunt van zijn carrière kwam in 1956, toen de Fransman tegen alle verwachtingen in de eindoverwinning behaalde in de Tour de France. Niet dat de voormalige fabriekersarbeider een onbekend figuur was in het peloton - een jaar eerder eindigde hij tweede in het Critérium du Dauphiné - maar in de afwezigheid van drievoudig winnaar Louison Bobbet tipten de kenners toch eerder op klinkende namen als Charly Gaul, Federico Bahamontes en Stan Ockers.

De gele trui mocht Walkowiak voor het eerst aantrekken na de zevende rit, toen het peloton een groep relatief onbekende renners liet gaan. Dankzij die lange ontsnapping had de Fransman een voorsprong van achttien minuten op zijn concurrenten. De trui zou nadien nog vaak van schouders wisselen, maar in de Alpen herovert Walkowiak het geel op de Nederlander Wout Wagtmans. Tot in Parijs verdedigt hij de trui als een leeuw, om de eindzege met amper anderhalve minuut te behalen.

Terug naarde fabriek

Het Parijse publiek reageerde weinig enthousiast op de eindoverwinning door een renner van een regionale ploeg, zonder etappeoverwinningen. "Un Tour à la Walko" staat sindsdien bekend als een Ronde met veel aanvallen, maar weinig favorieten. Behalve twee ritten in de Vuelta bereikte Walkowiak nooit nog diezelfde sportieve hoogtes. In 1960 hangt hij de fiets aan de haak, om eerst een tankstation uit te baten en later terug te keren naar de autofabriek waar hij eerder werkte.

Na de dood van de Zwitser Ferdi Kübler eind december werd Walkowiak de oudste nog levende Tourwinnaar. Een goede maand later is de onbeminde kampioen die titel kwijt aan de 88-jarige Spanjaard Federico Bahamontes.