Pendelaar Astrid verklapt: "De zee laat me zo klein, maar ook veilig voelen"

Wie geeft je inspiratie?

De filosoof Vladimir Jankélévitch. Hij schrijft poëzie, maar doet dat op een grappige manier en tegelijk weet hij mensen te onderwijzen. Hij stelt eigenlijk de menselijke moraal in vraag en heeft onder andere kritiek op Jean-Paul Sartre, omdat die volgens hem nooit een duidelijk standpunt innam tijdens zijn leven.

Wat is je lievelingskledingstuk?

Een zijden hemd dat nog van mijn grootmoeder is geweest. Ik ga vaak dansen en beetje bij beetje ben ik erachter gekomen dat kleding ook kan dansen, maar daar heb je wel de juiste stoffen voor nodig. Zijde is ideaal.

Welk restaurant doet je watertanden?

Fresca aan de Alsembergsesteenweg serveert overheerlijke verse pasta en ook de sauzen zitten bomvol kwalitatieve ingrediënten uit Italië. Bovendien is de bediening heel attent en vriendelijk, maar zonder enige pretentie. Mijn favoriet? De salsiccia of simpelweg de tomatensaus.

Wat moeten mensen zeker bezoeken in Brussel?

De rommelmarkt op het Vossenplein in de Marollen. Ik ging er als klein meisje al naartoe en ik vind het geweldig hoe je je er kan verliezen in het verleden, in het verhaal van anderen. De hele beleving is dynamisch en feestelijk en er is altijd de mogelijkheid om op een verborgen pareltje te stuiten.

Welk boek zou je aanraden op een regenachtige zondagnamiddag?

‘Honderd jaar eenzaamheid' van Gabriel García Márquez. Het is een klassieker en met reden. Het magisch realisme zorgt voor wat zon op een druilerige dag. Het boek zit vol verrassingen en dramatiek, maar tegelijk is het intens grappig en weet het een gevoelige snaar te raken.

Op welke tweedehandsaankoop ben je het meeste trots?

Ik koop alles tweedehands, maar mijn favoriete vondst is toch wel een oud fotoalbum dat ik op de rommelmarkt in de Marollen heb gekocht. Ik heb het cadeau gedaan aan mijn vriend voor zijn verjaardag. Sommige foto's die erin stonden, heb ik behouden, andere heb ik vervangen door eigen beelden. Op die manier ontstaat er een grappige mengeling van herinneringen die een beetje verwarring schept.

Naar welke vakantiebestemming keer je steeds terug?

Naar Istanboel. Mijn vader is vandaar afkomstig en enkele goede vrienden wonen daar ook. Ze hebben een band, Lopenstraat, en zijn fantastische muzikanten, maar twee van hen zijn ook nog eens chef-kok. Ofwel koken ze de heerlijkste gerechten voor mij, ofwel nemen ze me mee naar verborgen adresjes, dus ik ga nooit met honger naar huis.

Op welke plek kom je helemaal tot rust?

Nergens (lacht). Of misschien de zee, en dan vooral 's nachts. De Belgische kust weet me altijd te bekoren. Als ik echt mag kiezen, ga ik naar Mariakerke, dat is puur jeugdsentiment wat mij betreft. Die immense aanwezigheid van de zee zorgt ervoor dat ik me heel klein, maar tegelijk gerustgesteld voel.

Tekst en foto door Camille Van Puymbroeck

Heb jij het in je om ‘Pendelaar van de week' te worden? Laat het ons weten via commute@metromedia.be!