Roméo Elvis: "Ik rap met een rockspirit"
Op de nieuwe luxe-editie van ‘Morale 2' staan elf nieuwe titels, waaronder ook een remix. Waarom breng je niet gewoon een nieuwe plaat uit?
Roméo Johnny Elvis Kiki Van Laeken: "Omdat het verhaal van die plaat dan afgelopen is. We wilden eerst nog wat experimenteren. Met een heruitgave kunnen we dat, zonder wakker te liggen van de richting die het project zou uitgaan."
Is er een verband tussen de oude en de nieuwe nummers?
"Ze liggen in de lijn van alles wat we gedaan hebben op ‘Morale' en ‘Morale 2', vooral op het vlak van compositie. We wilden geen features of vrouwelijke stemmen ofzo. Voor deze luxe-editie zagen we het wat breder en dieper."
Er zijn wel singles en clips. Dus toch bijna een plaat op zich.
"Bijna, ja. Maar er ontbreken nog een paar dingen om er een losstaand project van te maken. Zoals een rustig nummer. We houden het energiek en zien dit als een labo, een 2.0."
Sommige groepen schrijven vijftig nummers en kiezen er dan tien uit. Ben jij ook zo overproductief?
"Ik heb honderden teksten en nummers die nooit het daglicht zullen zien. Dat maakt deel uit van het creatieve proces. Misschien zijn ze op een dag wel een inspiratiebron waaruit ik kan putten om er iets beters van te maken. Ik heb ze gewoon in mijn bagage zitten."
Hoe verloopt je samenwerking met Le Motel? Wie inspireert wie?
"Dat is wederzijds. Hij werkt aan zijn muziek met het idee dat er teksten op moeten komen. En ik werk mijn stijl uit in functie van zijn muzikaal format. Hij is meer met electro bezig dan met rap. Daar moet ik mij aan aanpassen. We beïnvloeden elkaar. We werken nu al drie jaar samen en intussen hebben we ook elkaars karakter leren kennen."
Dat electro-aspect is misschien wel een van de succesingrediënten. Je breekt los uit het keurslijf van de rap.
"Ik denk dat ik een interessante mix ben. Ik kom uit een bevoorrecht, blank milieu en breng frisse, elektronische muziek van een kwaliteitsvolle producer mee."
In een van je nummers omschrijf je jezelf ook als een ‘babtou', spreektaal voor ‘blanke'. Het is bijna alsof je je excuseert omdat je niet voldoet aan de rapcodes?
"Ik wou duidelijk maken dat ik niet de plaats van iemand anders wil innemen. Het is een kwestie van complexen en muziekcodes. Anderen liggen minder wakker van wat ze vertegenwoordigen. Maar ik ben heel bekommerd om wat mensen denken. Dat heeft me beïnvloed toen ik begon met rap."
Is je achtergrond 100% rap?
"Nee, ik was vroeger heel rock. Als tiener luisterde ik naar The Beatles, Jimi Hendrix, The Who, The Clash, Arctic Monkeys, Queens Of The Stone Age, Led Zep, Zappa… Ik rap met een rockspirit."
Hoe ga je om met het succes van het afgelopen jaar?
"Ik leer constant bij. Het is niet elke dag even makkelijk, maar it's part of the business. Als kind heb ik met mijn ouders van dichtbij ervaren hoe het is om succes te hebben. Zowel in de supermarkt als op concerten. Bij mij zijn het soms hysterische toestanden. Echt onbegrijpelijk. Het kan soms erg benauwend zijn op social media. Maar ik speel zelf met die tools, dus ik ga niet klagen. Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik het op deze manier zou ervaren."
Pierre Jacobs