SOUNDCHECK. BeraadGeslagen: "Belgen worden niet belemmerd door traditie"

Het leven is Lander Gyselinck (STUFF., LABtrio,...) en Fulco Ottervanger (STADT, De Beren Gieren,...) momenteel goed gezind. Ze zijn beide exponenten en vaandeldragers van een nieuwe wind door de Belgische muziek. Zet ze met één van hun vele projecten in een zaal en de jeugd zal de ruimte vullen. Maar de drummer en toetsenist hebben nog meer te vieren. BeraadGeslagen, hun losgeslagen zijproject, heeft een cd gebaard: ‘Duizeldorp'. Aan die muzikale geboorte voegde Fulco ook nog eens een fysieke nakomeling toe, waardoor Lander en zijn dik Gents accent er alleen voor staan als ik hem vroeg onder welk genre in godsnaam die knetterbal van een plaat valt.

Lander Gyselinck (foto rechts): "We hebben de neiging om altijd een andere beschrijving te geven. De laatste was stoepdisco en verandajazz. (lacht) Maar concreet gaan we met improvisatie te werk en smijten alle genres die we graag hebben in de ring. En aangezien we allebei redelijk open-minded zijn, kan dat alles zijn."

Volgens Fulco is het doel van de groep om steeds te blijven experimenteren. Heb je het gevoel dat dat gelukt is met ‘Duizeldorp'?

"In the bigger picture van BeraadGeslagen, zeker. Terwijl we de plaat maakten, beseften we dat het chique zou zijn als we ze zouden producen zoals echte producers dat doen. Niet alles on the spot creëren, maar wat meer knutselen achteraf. Klassieker, meer ‘zoals het hoort'. We hadden bijvoorbeeld nogal een fetisj met ‘Isabellade', een 90'ies ballade. Daar hebben we 70% van onze tijd in gestoken." (lacht)

Dus ‘Duizeldorp' is een popplaat à la BeraadGeslagen?

"Ja, maar dat was niet zo gepland. Voor ons is BeraadGeslagen een hobbyclub. We hebben allebei groepen die serieus zijn en dit is onze free zone. Alles kan, alles mag. Het moet gewoon leuk zijn voor ons allebei."

Waarom zijn jullie maar met twee? Zou het niet handiger werken zijn met meer mensen in de groep?

"Improvisatie is op zijn best als het lijkt alsof het gecomponeerd is. Met twee kan je bochten heel snedig nemen, maar met drie of met vier ben je logger. Niet iedereen voelt elk nieuw idee meteen aan, want je zit met meer stoorzenders. Kijk naar een orkest. Daar moet alles neergeschreven worden en staat er iemand vooraan die aangeeft wie wanneer moet beginnen."

Is het voor een groep die vooral live wil spelen een goed idee om een album te maken? De kans bestaat dat je verwachtingen creëert die je niet kan of wil inlossen.

"We zien een album en een optreden als iets volledig anders. Ze zijn allebei absoluut op hun eigen manier. Hopelijk kunnen de mensen die naar ons komen kijken, alles van ‘Duizeldorp' vergeten. Anders wordt het een soort maatstaf. Live proberen we de nummers altijd zo goed mogelijk te spelen, maar dat lukt eigenlijk nooit. (lacht) Ook dat is BeraadGeslagen, nooit slagen in het ideale."

‘BeraadGeslagen is een speeltuin voor onze guilty pleasures', liet Fulco eerder al optekenen. Wat zijn dan die guilty pleasures?

"Wat Fulco en ik bij op ‘Duizeldorp' kwijt konden, is de zelfrelativering die BeraadGeslagen eigen is. Zo spelen we met melancholie, want we vinden het stiekem wel leuk om clichés in muziek te verweven. Het is handig omdat we met twee zijn en de muziek daarom slordig, maar ook net strak genoeg is, waardoor de clichés nooit echt glad gaan zijn."

"Het is belangrijk dat je je niet schuldig voelt over je guilty pleasures. Anders geef je niet toe aan je ware aard. Als ik niet kan erkennen dat ‘Kiss From A Rose' van Seal mijn lievelingsnummer is, dan verloochen ik mezelf. En dat is echt een ongelooflijk goed nummer."

De voorbije jaren ben je dankzij de revival van jazz in België uitgegroeid tot de posterboy van het genre in ons land. Wat doet dat met je?

"Het is raar. Soms wil je gewoon verdwijnen, maar men heeft mij tot het gezicht gemaakt van iets en dat beschouw ik als een eer. Vooral omdat het over muziek gaat die niet zo evident is, dus dat vind ik wel super chique."

Wat kenmerkt de Belgische jazz?

"We weten wat de traditie is, vanwaar we komen en hebben dat ook gemeesterd. Tegelijk houden we de balans met creativiteit en de durf om daarmee aan de slag te gaan. Dat onderscheidt ons van pakweg Nederlandse jazz, dat technisch een hoger niveau kent omdat ze zich meer spiegelen aan Amerika. Wij zitten daartussen. Onze jazzopleidingen bestaan nog niet lang, waardoor de eerste generatie die de cursussen volgde, uit de klassieke muziek en pop kwam. Zij hebben vanaf het begin alles gemengd, zijn daar creatief mee omgegaan en hebben een uniek genre gecreëerd. Dat is eigen aan Belgische jazz. Het heeft iets mafs in zich."

"Belgen zijn niet belemmerd door het gewicht van traditie, of door een trots nationalistisch gevoel, en maken dus van hun onzekerheid net een sterkte. In staat zijn om verschillende tradities te absorberen, versmelten en vernieuwen is een typisch Belgische kwaliteit. Het is iets dat we moeten vasthouden, voor het geval we toch heel trots zouden worden op onze eigen vormen. Dat zou het stomste zijn dat we kunnen doen."

Xavier Vuylsteke de Laps

‘Duizeldorp' komt uit op 26 oktober. Op 16 november begint BeraadGeslagen in CC Het Spoor in Harelbeke aan een Belgische tournee.