SOUNDCHECK. Emma Bale blikt achteruit om vooruit te gaan met debuut 'RETROSPECT': "Ik ben niet meer dat maagdelijke meisje met de kanten kleedjes"
In de zeven jaar na haar muzikale debuut op het kleine scherm had de inmiddels 21-jarige Emma Bale meer dan 100 demo's verzameld, maar toch stond een debuutplaat nog niet op de agenda. Wat een ep moest worden, werd door keuzestress uiteindelijk toch een album: 'RETROSPECT'. De titel doet vermoeden dat Bale de mosterd uit haar eigen verleden heeft gehaald.
Bale: «Ik noem de plaat een verzameling van mijn pijnlijke groeispurten, mijn lessons learned.»
Je bent nog steeds behoorlijk jong voor een debuutplaat, maar je fans van het eerste uur wachten er misschien al wat langer op. Hoe komt het dat 'RETROSPECT' er nu pas is?
«Op mijn zeventiende ben ik beginnen beseffen dat alles wat ik tot dan toe gedaan had super leuk was, maar dat ik wel meer was dan dat. Ik werkte toen nauw samen met een producer en de inspiratie was een beetje op tussen ons. Ik heb toen beslist om zonder hem verder te gaan en zijn handje los te laten. Ik was een zeventienjarige die totaal niet wist wie ze was en wat ze wilde doen, dus ik had die tijd nodig om mezelf compleet te ontplooien.»
«Ik breng ook gewoon geen dingen uit waar ik niet 100% achtersta. Ik heb met heel veel mensen samengewerkt waarmee het muzikaal wel oké zat, maar de connectie er totaal niet was. Ik klik bijvoorbeeld totaal niet met macho's, terwijl de muziekbusiness één grote mannenwereld is. Het resultaat was dan telkens niet slecht, maar deed mijn hart niet sneller slaan.»
Vind je het jammer dat die samenwerkingen mislukt zijn?
«Ik heb daar wel heel veel uit geleerd, maar het is enorm frustrerend en na een tijd ook heel vermoeiend. Je wil super graag verder, je hebt zoveel nummers klaarliggen, je wil zo graag gewoon iets afmaken. Ik begon op den duur te denken dat het aan mij lag, dat ik onmogelijk was om mee te werken. Er zijn momenten geweest dat ik dacht aan stoppen. Nu weet ik dat het allemaal te maken heeft met die klik: eens je die gevonden hebt, gaat het vanzelf. Met mijn huidige producer (Pieterjan Coppejans, nvdr) is de klik insane, op alle vlakken.»
«Ik was super geïnspireerd door de samenwerking met Pieterjan, omdat ik me vrij en gehoord voelde. Daardoor heb ik een nummer als 'the woman I am today' in één minuut kunnen schrijven. Dat is meteen opgenomen op mijn gsm en staat met wat extra mixing gewoon zo op de plaat.»
'RETROSPECT' klinkt naast zelfzekerder en volwassener ook minder basic dan je vroegere werk.
«Ik ben mega blij dat je dat zegt. Het is pop met een randje aan. Misschien is dat omdat het mijn eigen baby is, maar ik vind het een heel unieke plaat. Ik wou geen popplaat met allemaal losse tracks. Ondanks dat er heel veel verschillende nummers op het album staan, is het één verhaal en één soort vibe.»
«Ik ben ook opgegroeid. Ik ben niet meer dat maagdelijke meisje met de kanten kleedjes. Ik vind die vroegere stijl wel nog altijd super mooi, nummers als 'moonchild' en 'the woman i am today' passen daar nog goed in. Dus die Emma is zeker niet weg, er is gewoon veel meer bijgekomen. Ik ben naar helemaal andere dingen beginnen luisteren doorheen de jaren, zoals FKA Twigs en James Blake.»
Je hebt nu al meegedaan aan twee tv-formats waar muziek centraal staat. Wat denk je: Eurosong?
(resoluut) «Nee, 't is goed geweest. Ik denk oprecht dat ik het in mijn broek zou doen, ik zou dat niet goed doen. Ik krijg nachtmerries van het gedacht aan zo'n gigantische zaal en al die mensen.»
«Ik zou wel heel graag willen touren in het buitenland en wat buitenlandse festivalletjes spelen, zoals Lollapalooza of Glastonbury - als ik mag dromen. Of het voorprogramma van Harry Styles, dan wil ik hem ten huwelijk vragen op het podium. Van Dua Lipa ben ik mega fan, maar ik ben bang dat mensen me daar te hard mee linken. (twijfelt) Alhoewel, die mag me zeker vragen als voorprogramma. Of een duet met haar, zoals Angèle? I should have been Angèle.»
Nina van den Broek