SOUNDCHECK. Sylvie Kreusch laat op haar tweede EP dieper in haar ziel kijken: "Moeilijk om eerlijke teksten te schrijven zonder te cringen van jezelf"

De muziekminnende medemens leerde Sylvie Kreusch kennen als het kloppende hart van wijlen Soldier's Heart, de elektropopband die in 2013 De Nieuwe Lichting op Studio Brussel won. In 2016 werd de band opgedoekt en sloeg Kreusch nieuwe paden in. De Antwerpse schone ging zingen bij Warhaus, de band rond Balthazar-frontman Maarten Devoldere, en bracht in 2019 met ‘Bada Bing! Bada Boom!' haar eerste solo-EP uit. Nu volgt haar tweede, en dat is slechts een voorbode voor wat komen gaat: een debuutalbum in 2021.
door
quentin.soenens
Leestijd 3 min.

Dag Sylvie. Jouw nieuwe EP is ‘Wild Love' getiteld. Vanwaar die titel?

Sylvie Kreusch: «De EP gaat over liefde, break-up, afstoten en aantrekken. Het is een soort ‘nasmaak' van mijn eerste EP ‘Bada Bing! Bada Boom!'. De nummers op die twee EP's zijn rond dezelfde tijd geschreven en horen bij elkaar.»

«Tekstueel is ‘Wild Love' geïnspireerd op mijn eigen leven. De song is twee jaar geleden geschreven. Ik heb veel inspiratie geput uit de situatie waar ik toen in zat.»

Je werd voor de oogstrelende videoclip van ‘Wild Love' onder meer geïnspireerd door de poëzie van Sappho.

«Haar werk heb ik leren kennen toen ik aan het broeden was op een idee voor een videoclip. Sappho was een dichteres uit het oude Griekenland, die woonde op het eiland Lesbos. Ze heeft veel gedichten geschreven over vriendschap tussen vrouwen, die soms heel erotisch gaan. Ze heeft onder meer een muziekschool voor vrouwen opgericht, hetgeen ik op zich al inspirerend vind.»

«De videoclip toont waar het nummer over gaat: een verloren liefde. Een geliefde die dieper en dieper wegzinkt naar de bodem van de oceaan. Je probeert hem of haar achterna te zwemmen, maar je geliefde verdwijnt de dieperik in. De clip begint wanneer de vrouw helemaal alleen in de eindeloze zee dobbert: het gevoel dat je ervaart na een breuk. En dan komt een zeemeermin tevoorschijn en beginnen ze te kussen.»

Speelt poëzie een grote rol in de rest van je oeuvre als soloartiest?

«Poëzie niet zozeer, maar tekst speelt een cruciale rol voor mij. Ik luister altijd naar tekst en zoek ook heel veel tekst op. De lyrics maken of kraken een nummer voor mij. Tegelijk vind ik songschrijven één van de moeilijkste dingen als artiest: daar zit ik altijd het hardst aan te knoeien (lacht). Het is een kunst op zich om een mooie tekst te schrijven. Ik heb altijd duizenden versies van mijn teksten, maar na het schrapwerk blijven meestal zinnen over die puur op buikgevoel zijn geschreven. Als je begint na te denken wordt het moeilijk.»

«Ik hou van een simpele tekst waar iedereen zich in kan vinden. Ik wil altijd heel persoonlijk zijn, maar ook niet té persoonlijk. Het is moeilijk om eerlijke teksten te schrijven zonder te cringen van jezelf als je ze een maand later opnieuw leest.»

Foto Boe Marion

Je werkte als componist en performer onder meer samen met prestigieuze merken als Prada en Azzaro Couture, en met modeontwerpster Ann Demeulemeester. Hoe zijn die samenwerkingen tot stand gekomen?

«Dat is heel organisch gegroeid. Ik ging vroeger vaak naar fashionfeestjes in Antwerpen, waar ik in contact kwam met al die grote namen – toen nog studenten – die nu coole dingen doen in Parijs.»

Het is nu al vier jaar geleden dat je het Soldier's Heart-project ten grave droeg. Heb je nadien nooit spijt gehad van die beslissing?

«Nee, totaal niet. Soldier's Heart heeft me klaargestoomd om solo te gaan. Ik had die ervaring nodig om los te breken en mezelf als muzikante en songschrijfster te kunnen ontplooien. Het was een perfecte leerschool.»

Je bent in april 2018 solo gegaan met ‘Seedy Tricks' en componeerde als soloartieste de muziek van drie kortfilms. Je kreeg ook een gastrol in de film ‘Belgica'. Daarnaast doe je af en toe wat modellenwerk. Wat zijn de artistieke doelen die je jezelf opgelegd hebt en die je zeker wil realiseren?

«De zaken die je opsomt zijn allemaal dingen die toevallig mijn pad kruisten, het was nooit de bedoeling om dat te doen. Kijk, een soloproject is sowieso heel moeilijk om van te leven. Je hebt zoveel kosten, en op het einde van de rit schieten er weinig centen over voor jezelf. Het is broodnodig om me te verdiepen in zijprojecten om de kost te winnen. Dat modellenwerk bijvoorbeeld: je leert veel fotografen en andere artiesten kennen, dus je bouwt een netwerk uit. Het is heel inspirerend om al die getalenteerde artiesten, fotografen en modeontwerpers te ontmoeten en mee samen te werken. Bovendien is het easy money. Maar ik doe het vooral om te overleven met mijn eigen project.»

«Los daarvan bevalt die afwisseling me wel. Hoewel net dat er tijdens de lockdown niet was: het enige dat ik kon doen was muziek schrijven en de studio ingaan, en tussen pot en pint een videoclip opnemen.»

Je debuutplaat verschijnt volgend jaar. Kan je al een tipje van de sluier oplichten?

«Mijn debuutalbum zal heel persoonlijk klinken, nog persoonlijker dan mijn vorige nummers. Er zullen veel ballads op staan. Ik heb een groot deel in Normandië geschreven: de invloed van de natuur zal hoorbaar zijn. De sound zal een beetje anders zijn dan op mijn EP's: minder voodoo-achtige tribale drums, om maar iets te noemen.»

Quentin Soenens

De EP ‘Wild Love' verscheen vorige vrijdag bij Sony en is enkel fysiek te vinden in de winkels.