#STAGELIFE. Tessa Dixson: "Verrast toen mensen begonnen dansen in de regen"
Wat is het beste concert dat je ooit gespeeld hebt?
Dixson: «Dat zal mijn optreden op Linkerwoofer zijn in Antwerpen, vorige zomer. Het was geen groot concert, maar ik had nog nooit zo'n energie gevoeld op een podium. Ik maakte toen mijn eerste festivalseizoen door en die nacht was het orgelpunt.»
Wat is het minste concert dat je ooit gespeeld hebt?
«Les Nuits du Botanique in la Rotonde. Het was mijn vuurdoop op een podium en ik was doodzenuwachtig. En wat het nog erger maakte: er was veel licht, waardoor ik de massa heel helder kon zien. Al die starende blikken die op mij gericht waren: niet bepaald kalmerend.»
Wat is je meest bizarre herinnering aan een muziekoptreden?
«Ik had ooit een optreden in een gehucht nabij Zaventem. Het regende pijpenstelen, dus ik dacht dat niemand zou komen opdagen. Maar blijkbaar genieten veel mensen van concerten zien in een nat pak, want er stond een massa te wachten in de gietende regen. Er waren tenten opgesteld om onder te schuilen, maar een groot deel van het publiek bleef koppig buiten staan en leek de tijd van hun leven te hebben. Ik was aangenaam verrast toen ik in een ooghoek merkte hoe een groepje mensen een choreografie had verzonnen op één van mijn songs.»
Wat mis je het meest aan het podiumleven?
«Alles. De zenuwen, de energie, het publiek, het zingen, het dansen, de occasionele foutjes, het geluk in mensen hun ogen, de geur, mijn band, het zweet, de opwinding, het nagenieten,… Alles.»
Quentin Soenens