Studie toont aan dat ons brein net als Facebook werkt

Het blijkt dat onze synapsen tussen neuronen enkel een paar sterke banden hebben en een groot aantal zwakke verbindingen. Wetenschappers vergelijken de werking van het menselijk brein met de werking van sociaalnetwerksites. "Het is de logica van je 'vrienden' op Facebook," zegt Lee Cossell, mede-auteur van de studie, die gepubliceerd werd in het wetenschappelijk tijdschrift "Nature".

Wetenschappers uit Bazel en Londen hebben recent hun studie gepubliceerd. De studie toont aan hoe ons brein als een sociaalnetwerksite functioneert. Synapsen - de contactplaats tussen twee neuronen - leggen sterke banden tussen zenuwcellen. Die op hun beurt weer veel banden hebben met andere neuronen, maar voornamelijk uit zwakke banden bestaan. Dat intrigeerde de Britse neurobioloog Thomas Mrsic-Flogel die zich begon af te vragen wat de regels zijn die de relaties tussen twee zenuwcellen bepalen.

Het antwoord is niet zo ingewikkeld als het lijkt, zeker niet voor iemand die bekend is met Facebook. De zenuwcel heeft enkel met weinig neuronen sterke banden, en verwaarloost al haar andere banden. Vergelijkbaar met Facebook zeggen de wetenschappers. "Net als in elke ander sociaal netwerk kom je in contact met veel mensen maar behoud je enkel contact met diegenen die je het nauwst aan het hart liggen," zeggen de wetenschappers uit Bazel. "Op Facebook heb je maar een zeer kleine kring van goede vrienden, met wie je een speciale relatie hebt. Maar waarom alleen met die vrienden en niet met anderen?" vraagt neurobioloog Mrsic-Flogel zich af. "Met deze vrienden zijn er sterke banden en gemeenschappelijke interesses, een beetje te vergelijken met wat er gebeurt er tussen neuronen die op elkaar lijken en sterkere banden vormen. Op Facebook beïnvloeden deze vrienden ons denken en onze keuzes."

Maar hoe hebben onderzoekers van Bazel beseft dat de organisatie van neuronen in de hersenen op dezelfde manier werken als de interactie tussen mensen op sociale netwerken? De wetenschappers werkten op een bepaald gebied van de hersenen en onderzochten een deel van de cortex die zenuwimpulsen ontvangt van de ogen en er visuele waarnemingen van maakt. Hiervoor gebruikten ze geavanceerde hulpmiddelen. Door op hersenen magnetische resonantie metingen met elektriciteit uit te voeren kregen ze meer duidelijkheid. "Met deze instrumenten konden we vaststellen dat slechts enkele neuronen elkaar sterk beïnvloeden, dit dient om informatie efficiënt te organiseren en het te versterken waar nodig," zegt hoofdonderzoeker Mrsic-Flogel.

Wat er onderzocht werd in Bazel en Londen, en wat net gepubliceerd is in Nature, zou een eerste stap zijn op weg naar de oprichting van een computer die in staat is de activiteit van de hersenen te simuleren. Een droom van veel wetenschappers die op een dag zou kunnen worden gerealiseerd. Veel concreter kan deze studie helpen bij onderzoeken naar schizofrenie en autisme bijvoorbeeld, ziekten die het communiceren van neuronen niet mogelijk maakt.