Trashy kerst met Seth Rogen in 'The Night Before'
Vanwaar komt het idee voor de film?
Seth Rogen: «Van Jonathan Levine (de regisseur en coscenarist, red.). Hij wou eigenlijk een kerstfilm maken en we vonden het een ideale gelegenheid om thema's als vriendschap en volwassen worden aan bod te laten komen. Hoe relaties evolueren met de tijd. Maar het was natuurlijk ook een geweldige kans om het varken uit te hangen (lacht)!»
Wat is je beste herinnering aan Kerstmis?
«Aangezien joden geen Kerst vieren, zat ik die avond altijd samen met Evan Goldberg (de producer, red.) in een Chinees restaurant. Net als in de film. De obers gaven ons bier in een theepot en we dronken de hele avond in het geniep (lacht). Dat is wat joden meestal doen met Kerst. Ze gaan Chinees eten en naar de cinema. Alle joden van de stad zitten die avond in de zaal (lacht)!»
‘Knocked Up', ‘Pineapple Express', ‘Superbad'… Het gaat in je films vaak over pubers die volwassen worden. Voel jij je op je 33ste volwassen?
«Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Ik weet zelfs niet of ik in mijn dagelijkse leven wel met echte volwassenen omga. Soms leer je mensen kennen die op het eerste zicht volwassen lijken, maar als je een beetje met hen praat besef je dat ze even zot zijn als jij! Ik denk dat veel mensen in conflict liggen met hun eigen volwassenheid. In onze films willen we het daarover hebben, over dat gevoel van ouder worden. Als we zelf grijs zijn, stoppen we daar misschien mee en gaan we films maken over oud zijn!»
‘The Night Before' is een komedie, maar had je na het schandaal rond 'The Interview' geen schrik om christenen tegen de schenen te schoppen, door Kerstmis te associëren met drugs en seks?
«Nee. Je mag lachen met christenen, ze zijn cool. Als je de wereld domineert, moet je tegen een stootje kunnen. Ik denk niet dat christenen aandacht schenken aan ons, ze hebben andere katten te geselen. Toen we ‘This is the End' draaiden, vroegen we ons af of we ze niet pissed zouden maken. Maar er was geen vuiltje aan de lucht. We lachen trouwens niet met religies of met Kerstmis. Wel met de clichés van kerstfilms. Zoals het feit dat het personage van Joseph Gordon-Levitt wees is… Dat is wat je altijd te zien krijgt in zulke films en wij wilden dat op een ietwat subversieve manier integreren. We lachen dus niet met Kerstmis of met de mensen die het vieren. Integendeel, we willen dat iedereen elke Kerst naar onze film kijkt!»
De toon van deze film is heerlijk onbeschoft. Kan humor ook te ver gaan?
«Wanneer is zwarte humor te zwart? Een rare vraag. Mensen die iets creëren, denken zo niet. Vraag maar eens aan iemand die Nike-baskets maakt of hij vindt dat hij er te veel maakt. Die zegt gewoon ‘nee'. Zolang mensen ze kopen, zal hij ze maken. Ik weet niet of humor te ver kan gaan. Het gaat te ver als het niet grappig is. Als de mensen niet lachen, dan stoppen we. Maar we vinden nooit dat een idee voor een grap te ver gaat.»
Wat is je favoriete kerstfilm?
«Ik ben zot van ‘Home Alone'. En ‘Gremlins'!»
Voor veel mensen betekent Kerstmis feesten met familie en cadeautjes krijgen. En voor jou?
«Als jood heb ik niet de gewoonte Kerst te vieren. Maar het ziet er een gezellig feest uit. Joodse feesten draaien altijd rond miserie. Ik bedoel maar, Chanoeka herdenkt het bloedbad van de Maccabeeërs en hun verzet tegen de vervolgingen… Maar voor christenen is het iets vrolijks, met cadeautjes en kerstbomen. Ik ken het verhaal niet zo goed, maar blijkbaar is er toen iets gebeurd met Jezus en het was geweldig (lacht)! Iedereen lijkt supergelukkig, daarom hou ik van Kerst!»
Elli Mastorou