Van der Poel snelt in Oostende naar vierde wereldtitel

Mathieu van der Poel heeft zich voor de vierde keer in zijn carrière tot wereldkampioen veldrijden gekroond. In het zand van Oostende soleerde de Nederlander zondag naar de zege, voor Wout van Aert die lek reed op een slecht moment. Toon Aerts vervolledigde het podium.
door
aaron.verbrugghe
Leestijd 1 min.

Mathieu van der Poel of Wout van Aert? Wie zou zijn vierde regenboogtrui pakken en heersen in Oostende, dat was de hamvraag voor de start. De andere deelnemers streden slechts voor de derde plaats, zo werd vooraf voorspeld.

En dat bleek al vroeg na de start. Van der Poel en Van Aert schoten als een komeet weg en op het strand zagen we al een aanzienlijke kloof met de anderen. Achter hen streden Toon Aerts, Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout, Eli Iserbyt en Tom Pidcock om de derde plek.

In de eerste ronde bleven de favorieten aan elkaar gewaagd, in de tweede ronde zette Van Aert druk en sloeg hij een klein gaatje. Van der Poel moest alles uit de kast halen om hem bij te benen. Hij maakte daarbij een foutje in de technische zone en ging onderuit.

Lekke band Van Aert

Van Aert vatte de derde ronde aan met een voorsprong van 12 seconden op Van der Poel. Na een goede passage over de steile brug leek de bonus zelfs nog even op te lopen, maar de Nederlander gaf zich niet gewonnen en kwam dichter na de zandpassage.

Plots kwam hij wel heel dicht bij Van Aert aan de hippodroom. De Belgische kampioen had af te rekenen met een lekke band en moest nog ver rijden naar de materiaalpost. Van der Poel dook de vierde ronde in met een mooie bonus, Van Aert moest na de wissel 14 tellen goedmaken.

Vier op vier voor Nederland

Uiteraard gaf de renner uit Lille zich niet zomaar gewonnen, even naderde hij zelfs tot op vijf seconden van de Nederlander. Maar uiteindelijk brak de veer dan toch en was de spanning voorbij in de laatste 2,5 rondes.

Van der Poel dook de slotronde in met een halve minuut voorsprong en soleerde naar het goud, zijn vierde regenboogtrui. Van Aert eindigde als tweede en pakte zilver op 37 seconden. Toon Aerts hield nog net Tom Pidcock af en pakte brons op 1:24. Nederland pakte vier keer goud op evenveel WK-wedstrijden.