Waarom je meer van je partner dan van je kinderen moet houden

Je partner liever zien dan je kinderen, het heeft veel weg van een taboe. Wie doet dat nu? Maar volgens Belinda Luscombe, auteur van het boek 'Marriageology: The Art and Science of Staying Together', doet het wonderen voor je relatie.

School vs. universiteit

Natuurlijk is het niet de bedoeling dat je je kinderen plots laat vallen (letterlijk én figuurlijk). Die neiging die je voelt om alles voor hen te doen, is niet meer dan natuurlijk. En zeker wanneer ze klein zijn, hebben ze je ook echt nodig. Ze zijn nog niet zelfstandig en zonder jou redden ze het niet. Volgens Luscombe is het een beetje zoals naar school gaan: je hebt nu eenmaal geen keuze. Maar je partner, die heeft je in principe helemaal niet nodig. Hij of zij is volwassen en redt zich perfect zelf, zonder dat je naar hem of haar moet omkijken. Daarom is liefde voor je partner volgens Luscombe zoals studeren aan de universiteit. Het is niet verplicht, maar het is een bewuste keuze.

Verliefde ouders, blije kinderen

Allemaal goed en wel, maar waarom zou je dan concreet meer van je partner moeten houden dan van je kinderen, terwijl dat alleen maar meer moeite vraagt? Daar zijn een aantal heel goede redenen voor. Ten eerste varen ook je kinderen wel bij ouders die elkaar echt graag zien. Ze voelen zich veiliger en gelukkiger. Bovendien toon je hen hoe mensen liefdevol met elkaar moeten omgaan. Kom je niet goed overeen met je partner, dan is de kans groot dat je je frustratie uit op je kroost. Bovendien denken kinderen vaak dat zij de oorzaak van het probleem zijn. Een studie uit 2014 bij 40.000 Britse huishoudens wees uit dat pubers met verliefde ouders zich het best in hun vel voelen.

Helaas vinden steeds meer mensen kinderen belangrijker voor een gelukkig leven dan een goede relatie. Dat geldt wellicht op korte termijn, maar na enkele jaren is de pret voorbij. Je ooit zo lieftallige peuter verandert in een puber die liefst zo weinig mogelijk contact met je heeft. Vervolgens gaat je kroost uit huis en antwoorden je kinderen niet meer op je berichten. Daar zit je dan, op je 50ste, langs je partner met wie je al die jaren amper hebt gesproken.

Legenestsyndroom

Voor de meeste koppels verandert het ouderschap al snel van een gezamenlijk project naar het enige wat hen nog samen houdt. Ze maken geen tijd voor elkaar, spenderen al hun tijd in hun kinderen en weten niet wat de ander bezighoudt - met uitzondering van een hoop vuile luiers. Experten schrijven het hoge aantal echtscheidingen bij vijftigers en zestigers dan ook toe aan het legenestsyndroom. De kinderen zijn weg en hetzelfde geldt voor de bestaansreden van het koppel. Na al die jaren voor de kinderen gezorgd te hebben, kunnen ze niet meer met z'n tweeën op restaurant gaan en een interessant gesprek voeren. Ze weten zelfs niet meer wanneer ze voor het laatst tijd voor elkaar hebben gemaakt.

Wil je en jezelf en je kinderen gelukkig maken? Zorg er dan voor dat je je relatie met je partner onderhoudt. Zorg ervoor dat je kinderen niet altijd en overal op de eerste plaats komen. Maak tijd voor elkaar en praat. Zie kinderen als jullie grote gezamenlijke project, maar zorg ervoor dat je ook daarbuiten nog dingen samen doet. En probeer, hoe moeilijk het ook mag lijken, ervoor te zorgen dat je je partner liever ziet dan je kinderen.