Waarom mensen hun partner bedriegen
In alle romantische relaties balanceren we op een slappe koord. Mensen hebben in hun liefdesleven zowel nood aan nabijheid als aan afstand.
Nabijheid en afstand
De nood aan nabijheid uit zich in de typische intimiteit die we associëren met amoureuze verhoudingen: knuffelen, elkaar aanraken, quality time doorbrengen, op je gemak zijn bij elkaar, 'thuis' komen bij iemand.
Die behoefte is overigens niet alleen fysiek. Het gaat er ook om dat je partner weet wat je denkt en hoe je je voelt. En omgekeerd.
Daarnaast verlangen we allemaal ook naar een zekere mate van afstand. We willen ons niet overrompeld voelen door de andere, alsof we elkaars bezit zijn. We willen een zekere mate van vrijheid bewaren. Beschouw het als een privé-kamer waarvan alleen jij de sleutel hebt.
Onevenwicht
De problemen stellen zich als er een te groot onevenwicht is tussen beide. Als je daar niets aan doet, loopt het vroeg of laat mis.
Als de nadruk in de relatie te hard op nabijheid ligt, kan dat de drang triggeren om te bewijzen dat we niet gedefinieerd worden door onze partner. Dat we nog altijd begeerlijk zijn voor de buitenwereld.
Als iemand in zo'n situatie een scheve schaats rijdt, draait het dus niet per se om lust. De bedriegende partij probeert dan te ontsnappen aan het beklemmende gevoel dat zijn of haar identiteit volledig opgaat in de relatie.
Afwijzing
Het omgekeerde is ook problematisch. Te veel afstand ondermijnt trouw net zozeer als te veel nabijheid. Het voelt aan als één langgerekte afwijzing: je probeert je partner aan te raken, en die draait zich om of begint te zuchten. Je begint over een persoonlijk probleem, de andere verandert van onderwerp.
In zo'n situatie kan het gebeuren dat je een affaire begint. Niet omdat je niet van je partner houdt, maar net omdat je hem of haar wél graag ziet. Je voelt je vernederd door het gebrek aan engagement.
De ironie is dat als het overspel uitkomt, je doorgaans het verwijt zal krijgen dat je niet om de andere geeft, terwijl het net is omdat je er te veel om geeft dat je een misstap beging.
Plakkerig of afstandelijk?
Jammer genoeg gebeurt het zelden dat twee mensen in een relatie stappen met dezelfde behoefte aan nabijheid en afstand. Dat is waarom je koppels vaak onderverdeeld kunnen worden in de 'plakkerige' en de 'afstandelijke' partner.
Als je wil dat je relatie op lange termijn overleeft, moet je je daar bewust van zijn. Beide partners moeten het verschil in behoefte erkennen en zich er eventueel zelfs voor verontschuldigen, zonder er boos over te worden. Alleen zo kan je vermijden dat die verschillende behoeftes vroeg of laat uitmonden in overspel.