Zullen onze wolkenkrabbers even lang blijven staan als de piramides?

Ter vergelijking: op een tijdlijn is het leven van Cleopatra verder van de bouw van de piramides te situeren dan van de bouw van de hoogste toren ter wereld vandaag, de Burj Khalifa. Toen de Egyptische piramides gebouwd werden, zouden de mammoeten nog duizend jaar leven. Zullen de piramides van onze tijd, de wolkenkrabbers, het ook zo lang volhouden?

Op één punt hebben de oude Egyptenaren alvast een voorsprong, zo legt professor Redford uit. Ze wisten niet goed waarmee ze bezig waren. Vandaag wordt exact berekend hoeveel beton en staal nodig is om een constructie dragend te maken. De Egyptenaren hadden die verfijnde berekeningen niet in de vingers, dus maakten ze hun constructies voor de zekerheid maar extra stevig.

Daarnaast waren de oude bouwmeesters ook zeer gemotiveerd om bouwwerken voor de eeuwigheid neer te poten. De piramides waren belangrijk in het leven na de dood van de overledene en moesten dus wel standhouden. Op dat vlak kunnen de huidige wolkenkrabbers niet concurreren. Zij worden doorgaans enkel voor het hier en nu gebouwd. Tot slot zijn de oude stenen gevaartes ook gewoon gigantische bouwwerken. Laten we eerlijk zijn: eigenlijk zijn het gewoon kunstmatige bergen, toch? En een berg kan behoorlijk lang blijven staan.

Gewapend beton

De wolkenkrabbers die onze toparchitecten zetten moeten hier en nu mooi zijn en een onmiddellijk doel dienen. Je hoort geen enkele architect zeggen dat zijn constructie voor de eeuwigheid is. Maar niet getreurd! Ook onze praaltorens hebben zo hun troeven voor de eeuwigheid. Dat is vooral te danken aan één wondermiddeltje: gewapend beton. Terwijl de eerste wolkenkrabbers grotendeels uit staal bestonden, bouwen we nu met een combinatie van beton en staal, wat tegelijk stevig en buigzaam is.

In theorie kan gewapend beton de eeuwen trotseren, al heeft het één grote vijand: water. In gebieden met hevige regen, zal de zuurte van de neerslag de cement langzaam aantasten. Op dat vlak hebben de piramides een groot voordeel: in de woesten moet je niet al te veel regen vrezen. Een ander gevaar is simpelweg de mens. Ook in de oudheid waren er veel meer wondermooie gebouwen, maar heel wat gebouwen zullen na verloop van tijd afgebroken worden.

De kracht van de moderne torens gaat echter verder dan alleen het geheim ingrediënt dat we gewapend beton noemen. De verticale pronkpaleizen moeten voortdurende windstoten, orkanen en hevige onweders kunnen doorstaan. De Burj Khalifa wordt tijdens een onweer zowat elke minuut door de bliksem getroffen. De reuzen van onze tijd moeten dus wel stevig op hun benen staan. Ten minste: dat geldt voor hun stalen geraamte. Of de ramen het ook zo lang volhouden, is twijfelachtig, zo benadrukken experts.

De uiteindelijke conclusie is tegelijk prozaïsch en duidelijk: als de mensheid de wolkenkrabbers waardevol genoeg vindt om ze te beschermen, kunnen ze er nog heel lang staan. Worden ze verwaarloosd, dan is hun doodvonnis snel getekend. "De materialen kunnen voor altijd blijven staan", legt professor Baker uit aan BBC. "Als we ze onderhouden, zullen ze even lang als de piramides rechtblijven."

Foto's Pixabay