Michael Bay, de tegenstelling van Hollywood
De laatste jaren is regisseur Michael Bay het synoniem geworden voor spectaculaire ontploffingen, bewegende beelden en slow motion. Critici hebben slechts zelden lovende woorden over zijn werk, maar toch doen zijn films het steeds weer erg goed in de cinemazalen. Nu The Last Ship, dat ondanks medewerking van Bay toch positief onthaald werd, in de rekken ligt, lijkt het ons een prima moment om deze paradoxale filmmaker eens onder de loep te nemen.
De liefde voor film was op jonge leeftijd al duidelijk aanwezig bij Bay. Als kind bevestigde hij al voetzoekers aan zijn speelgoedtreintje om een actiescène te maken voor zijn film over aliens. Dat liep jammer genoeg verkeerd af en een jonge Bay zette zijn slaapkamer in brand. De brandweer moest langskomen en Michaels ouders straften de regisseur in spe met twee weken huisarrest.
Dat voorval schrikte hem echter niet af en zijn liefde voor film bleef. Toen hij vijftien was, liep hij stage bij George Lucas. Hij werkte er mee aan de storyboards voor Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark. Bay dacht dat de film een ramp zou worden, tot hij het volledige product zag in de cinema. Daarvan was hij zodanig onder de indruk dat hij besloot regisseur te worden.
Na zijn filmstudies raakte hij al redelijk snel aan de bak als een regisseur van muziekvideo's en reclamefilmpjes. Zo maakte hij de clips voor bekende artiesten als Tina Turner, Meat Loaf en Lionel Richie, maar het was vooral zijn reclamewerk dat hem erkenning opleverde. Met spotjes voor biermerk Miller Lite en de melkcampagne Got Milk? won hij respectievelijk de gouden en zilveren leeuw op het International Festival of Creativity in Cannes. In 1994 ontving hij de kroon op zijn commercieel werk, toen de Directors Guild of America hem uitriep tot Commercial Director of the year.
Die successen gingen niet onopgemerkt voorbij. Producers Jerry Bruckheimer en Don Simpson gaven Bay de touwtjes in handen voor Bad Boys. De film was een enorm succes aan de kassa en leidde tot een sterke en bepalende vriendschap tussen Bay en Bruckheimer. Het duo werkte samen aan kaskrakers als The Rock, Armageddon, Pearl Harbor en Bad Boys II. Met uitzondering van Bad Boys II konden deze films rekenen op nominaties voor de Oscars. De enige film van Michael Bay die tot dusver een Oscar won was Pearl Harbor, voor beste geluidseffecten.
In 2005 regisseerde Bay The Island, de eerste film zonder inmenging van Jerry Bruckheimer. De film flopte in de Verenigde Staten, maar bracht wereldwijd genoeg geld op om het budget te dekken. Datzelfde jaar werd Bay benaderd door Steven Spielberg om Transformers te regisseren. Bay vond het eerst een “stomme speelgoedfilm”, maar wou wel met Spielberg samenwerken en werd uiteindelijk toch overhaald. De film bracht meer dan 700 miljoen dollar in het laatje en was het startschot voor een enorm succesvolle reeks, die de volgende jaren het werk van Michael Bay zouden bepalen. De enige film die hij nog regisseerde naast Transformers was Pain & Gain.
Naast zijn werk als regisseur is Michael Bay al enkele jaren aan de bak als producer. De laatste tijd vind hij daar nieuwe sucessen, met series als Black Sails en The Last Ship. In tegenstelling tot zijn films, lijken de critici deze series wel te kunnen smaken. Niet dat Michael Bay zich er veel van aantrekt, want hij liet al optekenen dat hij, na advies van Jerry Bruckheimer, recensies toch niet leest. Bay beseft dat hij popcornfilms maakt en beweert dat daar helemaal niets mis mee is. De cijfers bewijzen bovendien dat hij zijn commercieel instinct nog niet heeft verloren.
The Last Ship, een post-apocalyptische reeks met medewerking van Michael Bay, ligt nu in de winkelrekken!
