Voorgeproefd: Ghost

Het was dé oplossing voor de ellende die hem de laatste weken het leven zuur had gemaakt: het gedram van de uitgever, het gezeur van de redacties die op tekst wachtten, de lastige vragen tijdens interviews, de sneren in de hem vijandig gezinde pers... En het was vooral het tegengif voor de frustratie die hem kwelde omdat hij geen letter meer op papier kreeg.

Zeven tips om van een writer's block af te komen. Er bestonden boekjes over en degenen die ze hadden bedacht, hadden waarschijnlijk zelf nooit een writer's block gehad. Het bracht geen zoden aan de dijk. Zeven tips om van een writer's block af te komen. Zeven tips om de Ronde van Frankrijk te winnen!

En nu, nu diende zich de deus ex machina aan in de gedaante van deze kerel met zijn babyface.

Brusselmans had de uitgever meteen gebeld dat hij een nieuw boek af had. Iets minder dan een week hadden hij en Tim Vernieuwen samen aan tafel gezeten en stijl en woordkeuze van het manuscript bijgeschaafd. Het moest per slot van rekening om een Brusselmans gaan.

In het begin had Vernieuwen nog zijn twijfels. Maar de kans dat zij door de mand vielen, had Brusselmans lachend weggewuifd. 'De uitgever leest zelf nooit manuscripten en de lectoren leven elk op hun eiland, werken voor verschillende uitgeverijen en lezen werk dat hun niet aanstaat nooit volledig door.'

Nadat ze het manuscript naar de post hadden gebracht, gingen ze op de goede afloop een glas drinken.

'Denk jij dat het iets wordt, Herman?' vroeg Vernieuwen bij het eerste glas port van de dag. Ze waren elkaar gaan tutoyeren.

'Ik ben er gerust op, Tim. Ze hebben een boek gevraagd en ze hebben het gekregen. Wat kunnen ze nog meer wensen?' En zo was het begonnen, het grootste geheim van de Nederlandse letterkunde.

Het boek kwam tijdens de volgende Boekenbeurs uit en de kritieken waren erg lovend.

Humo: 'Brusselmans is back!' De Standaard: 'Brusselmans overtreft zichzelf'. Vrij Nederland: 'Brusselmans blijft de grootste schrijver van het Nederlandse taalgebied'.

Het werk verkocht in een recordoplage en Brusselmans kreeg er de AKO Literatuurprijs voor.

Nauwelijks zes maanden later had Tim een ander werk klaar. Brusselmans schoof het boek waar hij zelf aan bezig was opzij. Waarom zou ik nog schrijven, vroeg hij zich af. Ik heb de boeken geschreven die ik mezelf had beloofd. Ik heb bereikt wat ik wilde bereiken. Ik ben binnen. Waarom ik nu niet met pensioen gaan? Met de regelmaat van de klok leverde de ghostwriter een nieuwe 'Brusselmans' af, en niemand die iets vermoedde. Het was de belichaming van een win-winsituatie. Tim Vernieuwen had de gedroomde uitgever. Hij zag zijn boeken in de winkel liggen en verdiende er niet slecht aan. En Brusselmans kon nu eindelijk zijn pen aan de wilgen hangen. Hij had nu tijd voor de leuke dingen des levens zonder er financieel bij in te boeten.

Vrienden zouden ze wel nooit worden. De contacten verliepen louter zakelijk en werden tot het minimum beperkt: de ghostwriter zorgde voor het boek, Brusselmans incasseerde de royalty's en deelde het geld met zijn complice. De transactie bestond op basis van transparantie, eerlijkheid en wederzijds vertrouwen en was een schoolvoorbeeld van de natuurlijke wisselwerking die biologen symbiose noemen.

Toegegeven, het werk was voor de rekening van de ghostwriter en Brusselmans teerde op het zweet van een ander. Maar zonder Brusselmans had Vernieuwen nooit iets gepubliceerd, en zeker niet in dergelijke oplagen.

Ze hadden elkaar dus niets te verwijten.

Ze verdeelden de winst fifty-fifty.

Het was gewoon perfect.

Luc Vandale, Ghost, Manteau, 223 p., 19,99 euro

Metro schenkt hier tien exemplaren van dit boek weg!