Voorgeproefd: Keukens van het Grote Midwesten

Als de vrouw van Lars Thorveld, Cynthia, plotseling een passie voor wijn ontwikkelt en hem vervolgens verlaat voor een gladde sommelier, blijft hij alleen achter met hun pasgeboren dochter Eva. Hij is vastbesloten zijn liefde voor eten aan haar over te dragen. Eva blijkt gezegend met een uitzonderlijk kooktalent. Terwijl ze opgroeit vindt ze, tijdens bakwedstrijden van de lutherse kerk, chilipeper-eetwedstrijden en de opening van het jachtseizoen, troost en hoop in het smakenpalet van haar thuishaven Minnesota. Keukens van het Grote Midwesten is zowel humoristisch, eigenzinnig als hartverwarmend. Het meest oorspronkelijke debuut van het jaar.
door
Kevin
Leestijd 4 min.

De ochtendbusrit was het pijnlijkste onderdeel van elke dag. Niet iedereen verliet de school op hetzelfde moment – veel van de ergste jongens bleven om te sporten – maar iedereen kwam tegelijkertijd aan, en andere transportmogelijkheden waren er niet. Alleen om haar moeders modeadvies te laten mislukken, droeg Eva een van de twee vrouwelijke outfits die ze had: een marineblauwe jurk met twee vechtende zeearenden op de voorkant. Haar neef Randy had hem haar vorig jaar voor haar verjaardag gegeven, vlak voordat hij zijn terugval had, en ze paste hem nog maar net. Sinds het Bethany Messerschmidt-incident bij McDonald's herhaalden sommige van de jongens, en veel van de meisjes, dat ene verschrikkelijke woord wanneer ze door het gangpad liep. Om ermee om te gaan, zette Eva haar walkman op en draaide bandjes die neef Randy gemaakt had – die dag was het Tom Waits, die over coole dingen zong zoals hoeren in Minneapolis – en ze herinnerde zichzelf eraan dat al deze jongens op een dag haar olie zouden verversen.

‘Hé Sasquatch. Ik praat tegen je,' zei Chadd Grebeck, een breedgeschouderde voetbalsukkel uit haar klas. Eva draaide haar hoofd en keek uit het raam, maar hij trok het oordopje uit haar linkeroor en fluisterde: ‘Sas-quatch. Sas-quatch. Sas-quatch.'

Een van Chadds vriendjes, een lange die Brant Manus heette, het soort van jongen dat zijn puisten graag in de pauze uitkneep en de pus op andere kinderen smeerde, zei: ‘Hé man, waarom zoen je niet gewoon met haar?'

‘Zoen jij maar met haar, mierenanus,' zei Chadd.

Dylan Sternwall, nog een vriend van hen, kwam achter Eva's rug tussenbeide. ‘Ik geef jullie vijf dollar als jullie haar kussen. Op haar mond.'

‘Kus jij haar maar, spermacel.'

‘Ik geef je vijf dollar.'

‘Nooit van m'n leven.'

‘Tien.'

In zoverre dit schepsel kon denken, leek Chadd het even te overwegen. ‘Eerst het geld, kontlikker.'

‘Nee, het geld komt later. Vergoeding alleen voor bewezen diensten.'

‘Verdomme,' zei Chadd. Hij bracht zijn gezicht naar dat van Eva, die weg probeerde te draaien. ‘Ze stinkt.' Chadd kwam dichterbij en raakte vlug haar wang aan met zijn gezicht. ‘Zo, nu betalen.'

‘Het moet op haar lippen zijn.'

‘Niet bewegen, Sasquatch,' zei Chadd tegen Eva. ‘Ik beleef hier even weinig plezier aan als jij, geloof me.' Hij rook naar goedkoop appelsap en was vies als mayonaise dat uit de zijkant van een sandwich spuit. Maar er was ook een kilte – een bijna volwassen mannelijke dreiging – en misschien weerhield alleen het decorum van deze publieke omgeving hem ervan iets veel, veel ergers te doen.

De aandacht van de achterste helft van de bus was ondertussen getrokken en de chauffeuse, een no-nonsensevrouw van middelbare leeftijd, kreeg in de gaten dat er iets aan de hand was. ‘Wat gebeurt er daar achterin? In jullie banken, gezichten naar voren!'

De kinderen die tegen de achterkant van hun bank leunden terwijl ze toekeken, onttrokken Eva en Chadd aan het zicht vanuit de spiegel van de buschauffeuse. Ze kon niet zien hoe Chadd Eva's hoofd in zijn handen nam, het omdraaide zodat het naar hem gericht was, de voorkant van haar gesloten mond likte alsof het een ijsje was en daarna krachtig uit het raam spuugde.

‘Ga zitten daarachter!' schreeuwde de chauffeuse. Onder gejoel en gelach gehoorzaamden de kinderen.

Eva's lange ruggengraat rammelde in haar lichaam en haar handen beefden terwijl ze het oordopje weer in haar lege linkeroor stopte. Ze voelde de gemene hardheid van Chadds vingers nog tegen haar schedel en de tranen sprongen haar in de ogen. Maar ze hield ze tegen en wreef zijn aanraking van de zijkanten van haar hoofd, veegde haar lippen af, haalde diep en beverig adem.

‘Nou, waar zijn mijn tien dollar?' vroeg Chadd aan Dylan.

‘Jezus, man,' zei Dylan. ‘Ik wilde alleen maar zien of je haar zou kussen.'

Chadd verliet de bank die hij met Eva deelde, klom naar die van Dylan en probeerde hem in een houdgreep te nemen, en de chauffeuse schreeuwde naar hen.

Dit, zoals ze het zich zou herinneren, was Eva Thorvalds eerste kus met een jongen.

 

J. Ryan Stradal, Keukens van het Grote Midwesten, Prometheus, 19,95 euro

Metro schenkt tien exemplaren van dit boek weg via onze wedstrijdpagina.