Twee hoofdsteden waarvan je nog nooit hebt gehoord

De werkende kinderen van Sucre

«Geniet volledig van de kansen die je land je biedt. Hier moeten kinderen werken om te overleven», zegt Maria Vanessa ons. Zij is een vrijwilligster die elke zaterdag maaltijden serveert aan werkende kinderen in Sucre, de officiële hoofdstad van Bolivia.

Er bestaat een groot contrast tussen deze prachtige koloniale stad met smetteloze witte muren en het levenslot van zijn kinderen. Kleine gasten die schoenen poetsen, auto's wassen of snoep verkopen zijn een deel van het stedelijke landschap hier. Honderdduizenden Boliviaanse kinderen hebben geen keuze: vanaf een heel jonge leeftijd moeten ze tot het familiebudget bijdragen.

In het centrum van de stad ontmoeten we de leden van de lokale vereniging van werkende kinderen. Binnen de vereniging werd een programma van gratis maaltijden op de poten gezet door Pedro, een priester uit Spanje die al drie jaar aan zo'n honderd werkende kinderen een wekelijkse maaltijd aanbiedt. Je kunt een korte reportage van onze ontmoeting met padre Pedro en zijn enthousiaste ploeg vrijwilligers bekijken op de Facebookpagina van Metro.

Tijdreizen in Tilcara

Tilcara, een stadje van tienduizend inwoners gelegen in een schilderachtige vallei in de Noord-Argentijnse provincie Jujuy staat bekend als de archeologische hoofdstad van het land. De plaats heeft de bijnaam te danken aan de aanwezigheid van omvangrijke ruïnes van een stad gebouwd door Tilcara-volken in de pre-koloniale periode. We komen er liftend aan uit Sucre en maken zo kennis met een uniek Argentijns landschap van hoge kleurrijke bergen en woestijnachtige valleien.

Toen onze reis twee maanden geleden begon, maakte Argentinië geen deel uit van onze route. Een mailtje van Marjan, een lezeres van Metro uit Gent heeft onze plannen echter veranderd. «Kunt u alstublieft een kijkje voor mij gaan nemen in Tilcara? Ik was er in 1992. De stad was bewoond door artiesten die in traditionele huizen met duurzame energie woonden. Ik zou graag willen weten hoe deze plek er vandaag uitziet», schreef Marjan ons. «Tilcara? Klinkt goed!», dachten we. Het is trouwens ook de bedoeling dat onze reisroute deels door onze lezers wordt bepaald.

Net na onze aankomst in Tilcara wilden we meteen aan Marjan meedelen dat er in de twee laatste decennia niet zo veel was veranderd. De tijd heeft hier blijkbaar stilgestaan. Men bouwt er nog steeds huizen van leem, bedekt ze met stro en drinkt er mate van 's morgens vroeg. Net zoals in 1992 worden hier ook nog aanzienlijk veel ambachtelijke producten gemaakt en wordt veel energie door duurzame bronnen geproduceerd.

Na gesprekken met de lokale handelaars, een gemeentesecretaris en een archeoloog, zijn we echter te weten gekomen dat Tilcara erg grote veranderingen heeft ondergaan sinds 2003, toen het uitgeroepen werd tot UNESCO-werelderfgoed. We zijn nu een korte reportage aan het maken over de uitdagingen die de Argentijnse hoofdstad van archeologie moest overwinnen. Je zal die vanaf begin volgende week op de Facebookpagina van Metro kunnen bekijken. We willen hierbij ook Marjan bedanken voor deze Argentijnse ‘omweg'. De boeiende geschiedenis en het zeldzame landschap van deze streek hebben een sterke indruk op ons gemaakt. Tot mails! ;-)

Tips & tricks voor een gemotoriseerd avontuur in Zuid-Amerika

Tijdens ons verblijf in Sucre hebben we ook Johanna en Francis ontmoet, een koppel dat Zuid-Amerika in hun eigen auto doorkruist. Hieronder vind je een paar van hun tips die je zullen helpen Latijns-Amerika op vier wielen te verkennen:

(Bekijk het volledige gesprek met Jo en Francis op onze Facebookpagina #videografreaks)

In samenwerking met Joker