Viktor Verhulst openhartig: «Mensen denken dat ik geen gevoelens heb, maar ik denk echt na over het leven»
In ‘De expeditie: Groenland’ laat Viktor Verhulst een andere kant van zichzelf zien. Zo praat hij onder meer over zijn band met zijn vader, en laat hij een traan wanneer reisgenoot Pommelien Thijs een nummer van André Hazes opzet. «Ik weet dat mensen het niet van mij verwachten of denken dat ik geen gevoelens heb, maar ik ben écht iemand die heel veel nadenkt over het leven», vertelt hij in een interview met Het Laatste Nieuws.
«Ik had op voorhand niet verwacht dat het programma zo zou inwerken op mijn emoties», vertelt Verhulst aan HLN. Tijdens de lange tochten zijn de kandidaten vooral toegewezen op zichzelf en hun eigen veerkracht. «Ik heb veel meer over mijn emoties nagedacht, puur omdat er geen enkele afleiding was», zegt Verhulst.
In de eerste aflevering praat hij al openhartig over de dwangneurose waarmee hij vroeger kampte. «Voor mij was het extreem belangrijk dat alles netjes was, en dat dingen dan ook op een bepaalde manier gebeurden. Ik legde mezelf zoveel regeltjes op, en daar werd ik niet gelukkiger van. Uiteindelijk heb ik mezelf dat grotendeels kunnen afleren, al merk ik dat het af en toe nog eens de kop durft op te steken», zegt hij. «Maar ik besefte tijdens het programma algauw dat ik dat niet kon eisen: je slaapt met twee in een piepkleine tent, waar ook nog eens al je spullen in liggen. Dat kan je gewoonweg niet perfect organiseren.»
«Niet de handigste»
In het programma valt op hoe vaak Viktor Verhulst meer over zichzelf blootgeeft. «Ik weet dat mensen het niet van mij verwachten of denken dat ik geen gevoelens heb, maar ik ben écht iemand die heel veel nadenkt over het leven. Maar weet je wat het ook is? Ik relativeer net zo snel, en dat zorgt voor die stabiliteit waar ik het eerder over had. In de derde aflevering vat ik dat duidelijk samen: ‘Ik ben niet de handigste en ik heb misschien weinig emoties, maar ik heb wel brute kracht’, zeg ik daar.»
Ook Viktor Verhulst was opgelucht eenmaal de reis erop zat. Al was het maar om nog eens een warme douche te nemen en verse kleren aan te trekken: «Omdat het tijdens de tocht zo koud was, hou je alles aan - zelfs je onderbroek. Na veertien dagen weer een vers exemplaar aantrekken: zalig.»
Alles wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be