Njammie. Oude Egyptenaren dronkenranzige cocktail met bloed en vaginale mucus
De kunst van het cocktails maken heeft een lange weg afgelegd sinds de oude Egyptenaren drankjes mixten, zoals blijkt uit een nieuwe analyse van de inhoud van een 2000 jaar oude vaas.
Er werd gedacht dat het brouwsel werd gedronken door leden van een cultus die een vreemde katachtige god aanbaden. Het brouwsel bleek verschillende hallucinogene planten te bevatten, maar ook drank, honing en verschillende menselijke lichaamssappen.
Rituele praktijken
De onderzoekers beschrijven hun ontdekking in een onderzoek en leggen uit dat de hardcore drank waarschijnlijk werd geconsumeerd «voor rituele praktijken» in verband met een godheid genaamd Bes. De volgelingen van Bes, die beschreven wordt als «deels dwerg, deels katachtig», geloofden dat hij «bescherming kon bieden tegen gevaar.»
Zoals bij alle sektes, moesten Bes-hoofden soms vreemd spul drinken. In plaats van de klassieke vergiftigde Kool-Aid, dronken de leden van deze sekte echter een mysterieuze vloeistof uit «keramische vaten versierd met de beeltenis of het hoofd van Bes», bekend als «Bes-vaasjes.»
Niet zo gezond
«Aangezien de Bes-figuur werd vereerd als een beschermend genie, kan worden aangenomen dat de vloeistof die uit deze bekers werd gedronken als goed voor de gezondheid werd beschouwd», schrijven de onderzoekers. Om uiteindelijk de aard van deze vloeistof te bepalen, analyseerden ze de organische resten op een Bes-vaas uit de tweede eeuw voor Christus, die werd bewaard in het Tampa Museum of Art.
Hallicuneren
De resultaten wezen erop dat het drankje een psychoactieve plant bevatte die Peganum harmala heet, beter bekend als Syrische wijnruit. «De zaden van deze plant produceren grote hoeveelheden van de alkaloïden harmine en harmaline, die droomachtige visioenen opwekken», leggen de auteurs van het onderzoek uit.
Tegenwoordig wordt Syrische wijnruit soms gecombineerd met andere planten zoals mimosa om een brouwsel te creëren dat de psychedelische effecten van ayahuasca nabootst.
Sporen van een tweede psychoactieve plant genaamd Nymphaea caerulea - of blauwe waterlelie - werden ook ontdekt in de Bes-vaas. «Door al deze gegevens te combineren, kunnen we concluderen dat Peganum harmala en Nymphaea caerulea planten doelbewust werden gebruikt als bronnen van psychoactieve stoffen voor rituele doeleinden», aldus de onderzoekers.
Moedermelk en slijm
De toegewijden van Bes waren echter niet tevreden met deze trippy ingrediënten en vermengden hun drankje met een aantal andere bestanddelen. De onderzoekers ontdekten bijvoorbeeld ook sporen van een alcoholische vloeistof afkomstig van gefermenteerd fruit, evenals honing of koninginnengelei.
Net als een vieze pint bevatte het oude brouwsel ook «een hoge aanwezigheid van menselijke proteïnen», die blijkbaar allemaal voor rituele doeleinden werden toegevoegd. «Dit omvat vloeistoffen zoals moedermelk, slijm (oraal of vaginaal) en bloed», onthullen de auteurs. Kortom het ideale drankje om van de zomer te genieten.