COULEUR CAFE. Ambiance op wereldniveau

Voor de liefhebbers van dub, dance, afro-pop, rap, hip-hop en reggae was het drie jaar wachten op de volgende Couleur Café en dat opgekropte enthousiasme was duidelijk voelbaar. Een heel weekend lang werd er extatisch gevierd op ronkende namen zoals Stikstof en Carl Craig, met van die heerlijk blije gezichten waar het festival zo bekend om staat. Niemand hield zich nog in.

Sfeer en ecologie

Hoe kan het ook anders? Couleur Café toonde zich ook dit jaar weer meester van de festivalzomer op vlak van ambiance. Van gigantische futuristische alienvogels die slenteren op de wei tot het losgeslagen sjamanendorp MADZAD: als je jezelf niet naar hogere sferen aan het dansen was op de dub stage, was er nog altijd meer dan genoeg te beleven op de wei, al dan niet vanuit een hangmat in de chillzone.

Eveneens opvallend: meer dan ooit stond klimaatbewustzijn in the picture. Zo had de gastronomische foodtrucklaan ‘Rue Du Bien Mager’ wederom geen frieten en bouletten in de aanbieding, maar overheerlijke vegan en vegetarische gerechten van uit alle hoeken van de wereld, bereid met lokale en biologische producten. En de borden en bestek? Die zijn biologisch afbreekbaar. Bovendien mag je op Couleur Café ook je eigen hervulbare drankfles meenemen en is drinkbaar water overal beschikbaar, om zo het afval van plastic flesjes tegen te gaan. Het hele weekend waren er zelfs nergens peuken te bespeuren dankzij de vele bereikbare asbakken. Belgische festivalwereld: take note.

Vrijdag: oude zielen en jonge reggae

Couleur Café bood met andere woorden een festivalweide om zorgeloos op los te gaan. Youssou N’Dour, Blck Mamba, het jazzkwartet The Comet is Coming en kind aan huis Zwangere Guy mochten vrijdag meteen de toon zetten op Couleur Café. De weide was nog geen drie uur open en Youssou N’Dour creërde met zijn betoverende set en ongelofelijke stem een eerste hoogtepunt. Een bewijs dat hij tot vandaag nog steeds de titel van King of Afropop verdient, ondanks zijn gezegende leeftijd. Een groot contrast met de piepjonge Koffee, die met haar 22 jaren op de teller N’Dour bijna doet verwateren tot publieksopwarmer met aanstekelijke nummers zoals ‘Toast’ en ‘Pull Up’. Eveneens noemenswaardig op dag 1: De bezwerende beats van Panda Dub en Zwangere Guy die traditiegetrouw de boel afbreekt, maar ook ruimte laat voor een ‘melig momentje’ met een pianoversie van ‘Beter Leven’.

Zaterdag: Shaggy fleurt de weide op

Op zaterdag werden de hemelsluizen opgezet, maar dat kon het couleurpubliek niet deren. Vandaag was tenslotte de grote dag waarop het jaren 90-icoon Shaggy het podium zou betreden. Voor het zover was konden de feesters zichzelf opwarmen met een Dance Workshop, soullegende Lee Fields en hiphopdiva IAMDDB. Het eerste orgelpunt van de dag was er met het Belgische rapperscollectief Niveau 4, een eigen creatie van Couleur Café van de leerschool van Coély en Roméo Elvis. Passeerden zoal de revue: het bezwerende ‘Black Metal Rebel’ van Shaka Shams, de spirituele engelenzang van Dushime, jazzy vuurwerk van ECHT! en Commander Spoon en de brutale hiphop van Rare Akuma. De uitzinnige menigte moshte erop los, en sloot de nieuwe artiesten van morgen moeiteloos in hun armen. Headliner Shaggy, een artiest van meer dan twee decennia geleden, mocht dan weer de nacht inluiden. Gaf die het allerbeste concert van afgelopen weekend? Uiteraard niet. Op de slechtste momenten was Mr. Boombastics show rommelig en samengebreid met bedenkelijke bindteksten. Op zijn best liet hij de wei baden in heerlijke nostalgie en bouwde hij een onvergetelijk nilliesfeest dat – hoe kon het ook anders – tot een apotheose kwam met ‘It Wasn’t Me’.

Zondag: Thuismatch voor Stikstof

Op de afsluitende zondag waren er alweer twee thuismatchen voor Stikstof en Lefto, elk goed voor een explosieve show waarvoor we gewillig ons laatste restje energie lieten uitpersen. De Franse oudgedienden Dub Inc zetten alweer voor de vierde keer op rij het feest in gang op Couleur, goed voor een laatste keer collectief reggaebaden. Op de Green Stage gaf Mr. Eazi het beste van zichzelf met zijn aanstekelijke Nigeriaanse afro-pop. De Argentijnse Nathy Peluso sloot het hoofdpodium af, die met veel pit naadloos schipperde tussen hiphop, rap, r&b, soul en blouse. Een stevige dosis empowerment, dat ons kracht gaf voor de rest van de zomer.