GAMES. Metro test de nieuwe ‘One Piece: Odyssey’

Op 13 januari kwam ‘One Piece: Odyssey’ uit op PlayStation, Xbox en PC. Het is meteen de eerste grote game-release van het jaar. Maar loont hij ook de moeite?

door
Thomas Wallemacq
Leestijd 4 min.

Je moet de laatste jaren zo’n beetje in een grot geleefd hebben als je anno 2023 nooit eerder van het fenomeen ‘One Piece’ hebt gehoord. Vorig jaar vierde de cult-manga van geestelijke vader Eiichiro Oda al zijn 25ste verjaardag. De avonturen van de piraat met het strohoedje houden over de hele wereld miljoenen fans in de ban, via manga (stripverhalen) en anime (tekenfilms) maar ook bioscoopfilms en binnenkort een serie op Netflix. Sinds begin jaren 2000 verschenen ook al 40 ‘One Piece’-games, en toch is het de reeks nooit gelukt om echt door te breken in dat medium. Het moet ook gezegd dat de meeste van die releases weinig geïnspireerde vechtspelletjes waren. Met het ambitieuze ‘One Piece: Odyssey’ hoopt game-ontwikkelaar Bandai Namco daar iets aan te doen.

Ongezien scenario voor een game

Gedaan met de knokspelletjes. ‘One Piece: Odyssey’ presenteert zich in de eerste plaats als een role playing game. Eiichiro Oda bemoeide zich volgens Bandai Namco eigenhandig met het scenario en verzon nieuwe personages, monsters en ook de belangrijkste plotlijn. Na een storm komen hoofdfiguur Luffy en zijn makkers/bemanning terecht op een mysterieus eiland: Waford. Daar trekken ze op verkenningstocht, muizen ruïnes uit en lopen monsters tegen het lijf die je nooit eerder hebt gezien. Hier merken we even op dat de game enkel beschikbaar is in het Japans, met Nederlandse (of Engelse) ondertitels. Er komt dus wat leeswerk aan te pas.

Beetje JRPG uit de oude doos

‘One Piece: Odyssey’ laat zich dus kennen als een Japanse role playing game (JRPG), met gevechten die naar aloude traditie om beurten verlopen. De vele confrontaties met de vijanden verlopen eerder tactisch en strategisch. Om ze onder de knie te krijgen, is er best wel wat oefening nodig. Je moet met name altijd rekening houden met het type tegenstander dat je tegenover je krijgt (zijn snelheid, kracht of techniek). Op basis van die elementen moet je hem vervolgens te lijf gaan met de meest geschikte krijger, de juiste aanvallen en de beste vaardigheden, met één oog op je ‘tension points’ (TP).

‘One Piece: Odyssey’ is dus een echte JRPG waarbij je een hele reeks elementen moet beheersen. In bepaalde opzichten kan dat nogal ‘old school’ aanvoelen. Je krijgt hier bijvoorbeeld geen mogelijkheid om de game eender waar op te slaan. Voordat je de game verlaat, moet je eerst een opslagpunt bereiken. De moeilijkheidsgraad van ‘One Piece: Odyssey’ is lang geen onoverkomelijke uitdaging, maar toch vinden we het jammer dat je het niveau niet kunt kiezen. Dat had de game meer toegankelijk gemaakt voor jonge spelers, die meer van het verhaal willen genieten en geen zin hebben om voortdurend in het stof te bijten bij de gevechten.

Niet echt open world

Verwacht van ‘One Piece: Odyssey’ ook geen open world à la ‘Assassin’s Creed’. Soms kun je de valse indruk krijgen dat je in een open wereld rondloopt, maar dat gevoel blijft nooit lang hangen. Zodra je een beetje afdwaalt van het doel dat de game stelt en het pad dat je moet volgen, word je tot de orde geroepen en weer naar de juiste koers gedwongen. Je krijgt geen kansen om echt de boel te gaan verkennen, en de mogelijkheden om actief om te gaan met de wereld van de game zijn heel beperkt.

Het is ook wat teleurstellend dat je altijd maar één enkel personage (de figuur die je geselecteerd hebt) op het scherm ziet, ook al loopt er in principe een hele bende met jou mee. Enkel tijdens de gevechten en de cinematics komen plots alle leden van de bemanning in beeld. Nog zo’n eigenaardigheid: net als in ‘Pokémon’ lopen de zogezegd wilde vijanden rond in hun specifieke omgeving. Maar zelfs als ze alleen op het scherm verschijnen, kun je plots in een gevecht tegen vijf tegenstanders belanden als je ze aanvalt. Je weet dus nooit wat je te wachten staat, en daar kijk je soms vreemd van op.

De levensduur is gelukkig wel stevig. Je mag een goeie dertig uur rekenen om de boel uit te spelen. Hoe meer tijd je echter doorbrengt in de wereld van ‘Once Piece: Odyssey’, hoe minder de game overtuigt. Hij valt te gemakkelijk in herhaling, en het wordt zelden echt spannend. Voor sommige missies moet je in wezen enkel wat heen en weer lopen, en dat gaat snel vervelen.

Een game voor de fans

Het lijdt geen twijfel: als je fan bent van de manga en de anime zul je blij zijn om je favoriete helden terug te vinden in een groot avontuur. De hamvraag is echter of ‘One Piece: Odyssey’ ook andere gamers zal kunnen bekoren. Dat wordt een ander paar mouwen. Banda Namco zorgt ervoor dat de fans krijgen waar ze op hopen, maar niet-ingewijde spelers die vooral op zoek zijn naar een meeslepend RPG zullen hun geluk waarschijnlijk ergens anders moeten zoeken. Ben je benieuwd of ‘One Piece: Odyssey’ misschien toch iets voor jou is? Dan probeer je best de demo uit die sinds 10 januari beschikbaar is op alle platforms. Aarzel niet om die te downloaden!