Hanne en Marthe zoeken een opvolger voor Klaasje: «Als K3’tje doe je niet alsof, dat houd je geen zes jaar vol»

Vlaanderen en Nederland gaan in ‘K2 zoekt K3’ al twee weken massaal op zoek naar een nieuw K3’tje. Een emotionele rollercoaster voor de voorlopige K2, Hanne en Marthe, die ondertussen ook hun afscheidstour met Klaasje aan het afronden zijn in Nederland. We spraken het duo over het programma en de opvolgster of opvolger van Klaasje.

Accepteer cookies om deze inhoud weer te geven.
door
Thomas Du Bois
Leestijd 5 min.

De zoektocht naar het nieuwe K3’tje is eindelijk gestart. Hoe voelt dat voor jullie?

Marthe De Pillecyn: «Het is toch wel een opluchting. Wij zijn al een hele tijd bezig met die zoektocht en het is leuk om te zien dat het nu leeft bij het publiek. Het is toch altijd afwachten, want voor hetzelfde geld is niemand geïnteresseerd.»

Hanne Verbruggen: «Het is vooral ook fijn dat we er niet meer geheimzinnig over moeten doen. We hebben de audities al een tijdje geleden opgenomen. Dat was toen al heel spannend, maar ik vind het nu nog veel spannender om te zien wie in de smaak valt en waar mensen het moeilijk mee hebben.»

Op sociale media hadden heel wat mensen het moeilijk met de mannelijke kandidaten. Denken jullie dat het publiek klaar is voor een jongen in K3?

Marthe: «K3 is altijd een meisjesgroep geweest en ik snap dat het voor sommige mensen moeilijk is om zich daar ineens een jongen bij voor te stellen. Toch denk ik dat diezelfde mensen nog vaak hun ogen gaan opentrekken en denken ‘eigenlijk klopt het ook met een jongen’.»

Hanne: «Iedereen die de K3-vibe heeft en er volledig voor wil gaan, moet een kans krijgen. We zouden zoveel steengoede kandidaten missen als we alleen meisjes of alleen blonde kandidaten zouden toelaten.»

Welke eigenschap maakt van een kandidaat het perfecte K3’tje?

Hanne: «Wat ik echt belangrijk vind, is dat je een teamplayer bent. Als je met drie in een groep zit, moet je heel vaak water bij de wijn doen. We doen zoveel dingen samen dat je niet alleen met jezelf maar ook met de anderen rekening moet houden.»

Marthe: «Ik zeg altijd: K3, dat is met drie of dat is niet. Het is echt constant compromissen sluiten en meestal gaat dat over kleine dingen zoals een jurkje waar iemand zich niet comfortabel in voelt. De afgelopen zes jaar ging dat altijd heel naturel, maar als er nu iemand zou bijkomen die zich niet wilt aanpassen, zou ik dat heel moeilijk vinden.»

Wat vonden jullie tijdens de audities een echte afknapper?

Hanne: «Eén van de kandidaten was plots heel venijnig naar de andere kandidaten. Achteraf bleek dat een grapje te zijn, maar dat vind ik wel echt een afknapper. Akkoord, ze zijn allemaal concurrenten, maar je kan niet in K3 komen als je een heel jaloerse persoon bent. Dat past niet. We willen iemand die oprecht blij kan zijn voor andere mensen.»

Marthe: «Oprechtheid is echt belangrijk. Je merkt het als iemand een rolletje speelt. Dat kan je doen als er een camera op je gezicht staat, maar K3 ben je wel zeven dagen op zeven. Zelfs op je vrije dagen. Als je niet van nature vriendelijk of sociaal bent, dan hou je dat echt geen zes jaar vol. Wij doen niet alsof we iemand anders zijn, we zijn gewoon onszelf op televisie.»

Hebben jullie zelf ook slechte gewoontes waar het nieuwe K3’tje rekening mee zal moeten houden?

Hanne: «Heb je efkes? (lacht) Ik kan soms heel intens zijn. Ik ben heel vrolijk en praat enorm veel en dat kan vaak frustrerend zijn, denk ik. Mijn onzekerheid is ook soms lastig, zeker toen we net begonnen als K3. Ik vroeg mij altijd af of wat we deden wel goed genoeg was om de vorige generatie op te volgen. En dan zocht ik wel vaak bevestiging bij de andere twee.»

Marthe: «Ik denk dat we elkaar daarin wel aanvullen. Ik geef Hanne nu vaker een complimentje. Ik ben veel terughoudender en het is dan wel fijn als we ergens aankomen dat Hanne eerst het ijs kan breken. We vullen elkaar goed aan. Yin en yang! (lacht)»

Jullie zijn ondertussen heel goed op elkaar ingespeeld, maar binnenkort komt daar iemand nieuw bij. Vrezen jullie dat die band met de derde persoon anders gaat zijn?

Hanne: «Nee, dat denk ik niet. Als K3 gaan we al die nieuwe dingen alleen met elkaar meemaken. Zes jaar geleden was dat ook zo. De eerste fotoshoot was heel ongemakkelijk, maar nu gaat dat allemaal zo vlot. Dat soort zaken hebben onze band heel sterk gemaakt.»

Voor het nieuwe K3’tje zal alles nu inderdaad nieuw zijn, maar voor jullie toch niet meer?

Marthe: «Ja, maar voor ons zal het ook de eerste keer zijn met die nieuwe persoon. En dat zal ook wel snel voor een sterke band zorgen. We weten ook heel goed hoe die zich gaat voelen. Er is niemand die zo goed begrijpt als wij wat het is om plots in K3 te stappen. Wij gaan ook een rust kunnen geven aan die persoon die wij zes jaar geleden niet echt hadden. Gewoon even zeggen dat alles wel goedkomt.»

Welke bekende Vlaming zou volgens jullie ook passen in K3?

Hanne: «Ik moet meteen aan Julie Vermeire denken. Ze kwam vaak mee naar opnames van onze serie ‘Roller Disco’ met haar vader Jacques (Vermeire, nvdr.) en we vonden haar toen ook al mega sympathiek. Ze kan heel goed dansen en is gewoon een heel vrolijk persoon. Dus ze heeft echt wel die typische K3-energie, maar ik weet niet of ze ook goed kan zingen.»

Marthe: «Of Dorian Liveyns, de man van James Cooke, die zie ik ook echt wel tussen ons staan.»

Maar we moeten hen niet verwachten tijdens de audities?

Marthe: «Het is een tv-programma waar heel veel mensen een mening over hebben. En ik denk dat heel wat bekende mensen daardoor afhaken. Je doet heel publiekelijk mee aan een auditie en als je al bekend bent, kan dat ook in je nadeel spelen. Je weet nooit hoe je overkomt in zo’n talentenjacht. Maar ik ben er wel gerust in dat de juiste persoon er nu wel zal tussen zitten.»

In de vorige aflevering gaven jullie een golden ticket aan Amy. Waarom hebben jullie voor haar gekozen?

Marthe: «We kunnen dat niet goed uitleggen. We waren meteen heel hard gecharmeerd door haar.»

Hanne: «Wij horen ook de gesprekken met de kandidaten voor de auditie en we waren allebei op slag verliefd. En ja, puur feitelijk was dat niet de beste auditie en was ze niet de beste zangeres. Maar we konden ons al samen in de auto inbeelden, onderweg naar een optreden. En daarom wouden we niet dat Amy naar huis zou gaan na een mindere auditie van een minuut waarin een paar dingen verkeerd liepen.»