SpotlightNewsShowbizz​

MOVIES. Apples:«Dit is geen film over de pandemie»

Wist je dat appels goed zijn voor je geheugen? Dat kan Aris, het hoofdpersonage uit de eigenaardige Griekse tragikomedie ‘Apples’, goed gebruiken. De wereld is in de greep van een virus dat het geheugen wist, en Aris belandt in een instelling die hem helpt om nieuwe herinneringen aan te maken. Regisseur Christos Nikou geeft meer uitleg.

door
Ruben Nollet
Leestijd 2 min.

Je hebt ‘Apples’ geschreven voor de coronacrisis toesloeg. Heeft de pandemie de film relevanter gemaakt?

Christos Nikou: «Ik moet toegeven dat ik wat schrik had. Ik vroeg me af of het publiek de film zou aanvaarden. Zouden de mensen iets willen zien wat hen herinnert aan de crisis? Zouden ze zo’n verhaal liever willen mijden? Gelukkig werd het in Griekenland alvast het eerste. ‘Apples’ is ook geen film over de pandemie. Het gaat eerder over ons leven en de veranderingen in onze maatschappij. Het virus is een allegorie, zoals in ‘Children of Men’.»

Waar wil je precies de aandacht op vestigen?

«In grote lijnen gaat het over hoe ons geheugen aangetast is omdat we zo gretig een beroep doen op technologie en sociale media. We ervaren het leven niet meer echt, en we oefenen ons geheugen niet meer. Het probleem is niet zozeer dat we geen namen of gebeurtenissen meer onthouden maar dat we ook emoties vergeten. Dat vind ik het belangrijkste.»

‘Apples’ is vaak grappig, op een ongewone manier. Wat doet jou lachen?

«Ik ben dol op ‘Friends’. En op dwaze filmpjes die ik op YouTube vind. Die kunnen me enorm inspireren. Ik lach heel graag. Maar ik wou geen echte grappen in mijn film stoppen. Enkel kleinere glimlachmomentjes. Iets in de trant van Jacques Tati of Buster Keaton, die meer afhangen van lichaamstaal dan van woorden. Dat vind ik mooier en universeler.»

‘Apples’ speelt vanaf morgen in de zalen

REVIEW ****

Aris, een man van rond de 50, wordt getroffen door een bizarre epidemie die mensen van hun geheugen berooft. Of doet hij alsof en is er iets anders (en pijnlijkers) aan de hand? Dat is de hamvraag in ‘Apples’, een zoveelste voorbeeld van de fascinerende school van licht absurde tragikomedies waarmee Griekenland tegenwoordig naam maakt. Regisseur Christos Nikou begon zijn carrière ook niet toevallig op een set van Yorgos Lanthimos (‘Dogtooth’, ‘The Favourite’). Aris wordt opgevangen door een overheidsprogramma dat hem via een reeks opdrachten nieuwe herinneringen wil aanleren. Het levert een resem surreële en droog geestige situaties op, maar tussen de regels voel je een diep verdriet sluimeren. Een memorabel debuut.