MOVIES. Regisseur Charlotte Wells over haar parel ‘Aftersun’: «Hoe bereik je iemand die er niet meer is?»
‘Aftersun’ gaat over rouw. En eigenlijk zijn alle verhalen over rouw een soort spookverhalen. Dacht je daar ook aan?
Charlotte Wells: «Niet echt. Ik wou het meer benaderen vanuit het idee van geheugen. Hoe vat je iets wat je enkel in je hoofd hebt? Hoe bereik je iemand die er niet meer is? Dat probeer ik met name in de rave-scènes waar je bepaalde personages maar in flitsen ziet.»
Home video speelt een belangrijke rol in de film. Had je zelf een videocamera als kind?
«Ja, maar pas toen ik al wat ouder was dan het personage van Sophie in de film. Ik gebruikte het ding vooral om mijn vrienden te filmen, niet om verhaaltjes te vertellen. Wat mij interesseerde, was dat ik ervaringen en relaties kon vastleggen en momenten bewaren. Dat zit ook in de film.»
Deed je dat ook om vat te krijgen op die momenten?
«Dat is best mogelijk, want ik verhuisde veel als kind. Telkens een andere stad en een andere school. Een van de video’s die me het meest nauw aan het hart ligt, gaat over de laatste dagen op een van de scholen waar ik zat. Ik voelde een noodzaak om die herinnering te bewaren.»
Frankie Corio, die de rol van de jonge Sophie speelt, is fantastisch. Hoe heb je haar gevonden?
«We hebben ongeveer 100 meisjes auditie laten doen. Ik heb veel talent gezien, maar Frankie stak er meteen boven uit. Ze heeft een gezicht waar je naar blijft kijken, ook al doet ze niets. En ze heeft geen enkele moeite om de stilte op te zoeken, ook al is ze in het echt een levendig kind. Ze is echt bijzonder en een heel plezant meisje. Ze deed niets liever dan de draak steken met mij en met Paul Mescal, die haar vader speelt.»
‘AFTERSUN’ ****
De relatie tussen een vader en een dochter is iets bijzonders. Dat zie je ook meteen in ‘Aftersun’, de wonderlijke (en autobiografisch geïnspireerde) film van Charlotte Wells. We zien hoe de 12-jarige Sophie met haar pa Calum op reis gaat naar Turkije. Het is een zalige en zonnige vakantie, maar er broeit iets onder de oppervlakte. ‘Aftersun’ is cinema van de meest subtiele soort. Wells kiest allerlei alledaagse en herkenbare momenten om een verhaal te bouwen dat diep in je huid dringt. En haar beide hoofdacteurs zijn fenomenaal. (rn)
‘Aftersun’ speelt vanaf woensdag 1 februari in de zalen.