«Vanavond heb ik het gevoel dat iemand naar me luistert!» De Franse cineaste Audrey Diwan kon haar geluk niet op toen de jury haar in Venetië de Gouden Leeuw gaf voor ‘L’Événement’. De prijs was de perfecte afsluiter voor een editie die toonde dat de filmkunst stilaan weer op krachten komt na de pandemie en klaar is om weer te brullen. Terugblik op Venetië 2021 in zeven hoofdstukken.
Gouden Leeuw voor ‘L’Événement’
Twee maanden nadat Julia Ducournau in Cannes de Gouden Palm kreeg voor ‘Titane’ mocht in Venetië opnieuw een vrouw op het hoogste schotje plaatsnemen. ‘L’Événement’, een emotionele mokerslag over een jonge studente die ongewenst zwanger raakt in het Frankrijk van de jaren 1960, nagelt de zwijgcultuur rond abortus aan de schandpaal. «Ik heb de film gemaakt, en toch heb ik getwijfeld of ik openlijk over mijn eigen abortus zou praten», zegt regisseur Audrey Diwan. «Nochtans ben ik Frans en heb ik alle rechten. Het bewijst dat de strijd nog niet gestreden is.»
De sterren zijn terug
Van de fonkelende cast van ‘Dune’ (Timothée Chalamet, Zendaya, Josh Brolin, Javier Bardem, Jason Momoa, Oscar Isaac, en noem maar op) tot de blije gezichten van onder meer Kirsten Dunst, Benedict Cumberbatch, Anya Taylor-Joy, Maggie Gyllenhaal, Olivia Colman, Kate Hudson en Adam Driver, het was duidelijk dat de celebrities na corona de weg weer gevonden hebben naar het Lido di Venezia. Met als kers op de taart een verrassingsbezoekje van Jennifer Lopez aan de zijde van Ben Affleck.
Ridley Scott mept weer raak
De koning van het entertainment ontgoochelt zelden, maar het was alweer even geleden dat Ridley Scott nog iets had gemaakt van het kaliber van ‘Blade Runner’ of ‘Alien’. Op zijn 83ste krijgt hij het toch weer voor elkaar met ‘The Last Duel’, een combinatie van het historische spektakel van ‘Gladiator’ met de feministische toets van ‘Thelma & Louise’. Het scenario is (onder meer) van Matt Damon en Ben Affleck, de hoofdrol is voor de onevenaarbare Jodie Comer (‘Killing Eve’).
Acteerprijs voor Penélope Cruz
We kunnen stilaan beginnen spreken van de Vloek van Almodóvar. De man laat zijn acteurs keer op keer in de prijzen vallen maar krijgt zelf nooit iets. Nochtans werd de zevende samenwerking tussen het tederste duo van de Spaanse cinema zeer gesmaakt. ‘Madres Paralelas’, over twee vrouwen die op hetzelfde moment bevallen, bevat dezelfde tintelende poëzie als ‘Volver’ of ‘Hable con Ella’, en voegt daar nog een politieke lading aan toe.
Netflix grijpt om zich heen
In Cannes, waar enkel films welkom zijn die in Frankrijk ook een bioscoopcarrière krijgen, is Netflix nog steeds persona non grata. In Venetië blijft de grote liefde duren. Drie jaar nadat Alfonso Cuarón er de Gouden Leeuw in ontvangst mocht nemen voor ‘ROMA’ kregen zowel Paolo Sorrentino (‘The Hand of God’) als Jane Campion (‘The Power of the Dog’) een plaatsje op het palmares. Goed voor de reputatie en uitstraling van de streaming-reus.
Braziliaanse genremix
In de parallelle sectie Venice Days ging de publieksprijs naar ‘Deserto Particular’, een bruisende liefdeshistorie tussen een hetero politieman en een non-binair personage. Als utopie van een macho-cultuur die haar blinde vlekken overwint, verleidt en verrast de film van begin tot einde. Onze favoriete scène: een danspartij in een gay club op de tonen van ‘Total Eclipse of the Heart’ van Bonnie Tyler. Even kitscherig als ontroerend.
Isabelle Huppert geeft weer hoop in de politiek
We zijn het zodanig gewoon om Isabelle Huppert de bitch te zien spelen dat je bijna van je stoel dondert tijdens ‘Les Promesses’. In de rol van burgemeester van een Parijse banlieue verandert de actrice niet plots in Moeder Theresa, maar ze verrast als burgermoeder die knokt voor het algemeen belang. Na tien jaar cynische politici à la ‘House of Cards’ stemmen we met de ogen dicht voor deze subtiele terugkeer naar burgeroptimisme. Voor ons hét symbool dat de filmkunst vastbesloten is om ons weer te doen dromen.
